Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Suwałkach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy w Suwałkach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Agnieszka Raczkowska
Protokolant:	sekretarz sądowy Julita Katarzyna Mikłaszewicz

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2018 r. w Suwałkach na rozprawie

sprawy z powództwa U. L.

przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej w R.

z udziałem interwenienta ubocznego (...) SA w Ł.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej w R. na rzecz powódki U. L. kwotę 501,00 zł (pięćset jeden złotych 00/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 21 stycznia 2017 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej w R. na rzecz powódki U. L. kwotę 817,00 zł (osiemset siedemnaście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania;

IV.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa od pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej w R. kwotę 3.815,48 zł (trzy tysiące osiemset piętnaście złotych 48/100) tytułem brakujących kosztów sądowych tymczasowo skredytowanych przez Skarb Państwa.

SSR Agnieszka Raczkowska

Sygn. akt I C 146/17

UZASADNIENIE

Powódka U. L. wystąpiła przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej w R. z pozwem o zapłatę kwoty 501,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 27 grudnia 2016 roku do dnia zapłaty. Strona powodowa domagała się także zasądzenia na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż w dniu 01 października 2015 roku w R. przy ulicy (...) w wyniku wydobywania się pozostałości sadzy z komina kotłowni należącej do Spółdzielni Mieszkaniowej w R. doszło do uszkodzenia samochodu osobowego marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...) stanowiącego własność U. L.. Szkodę zgłoszono (...) S.A. z siedzibą w Ł., która po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego odmówiła wypłaty odszkodowania, wskazując, że Spółdzielni Mieszkaniowej w R. nie można przypisać winy za to zdarzenie. Jednakże, zdaniem strony powodowej, decyzja ubezpieczyciela jest błędna. W uzasadnieniu stanowiska podkreślono, iż kotłownia jest przedsiębiorstwem wprawianym w ruch za pomocą sił przyrody (paliw), a zatem odpowiedzialność strony pozwanej nie budzi wątpliwości. Mimo to, Spółdzielnia Mieszkaniowa w R. ponosi winę za zdarzenie z dnia 01 października 2015 roku, bowiem kotłownia powinna być prowadzona tak, aby pozostałości ze spalania w niej paliw nie powodowały uszkodzenia mienia osób trzecich. Stąd też skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego stało się konieczne i uzasadnione. Dodatkowo, w treści pozwu zastrzeżono możliwość dochodzenia pozostałej części świadczenia w kolejnym procesie lub po rozszerzeniu powództwa.

W dniu 30 grudnia 2016 roku Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Suwałkach wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał Spółdzielni Mieszkaniowej w R. aby zapłaciła powódce U. L. kwotę 501,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 05 listopada 2016 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 204,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłaty albo wniosła w tym terminie do tutejszego Sądu sprzeciw (k. 16).

W przepisanym prawem terminie strona pozwana wniosła sprzeciw od powyższego orzeczenia, zaskarżając je w całości i domagając się oddalenia powództwa oraz zasądzenia na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Argumentując swe stanowisko w sprawie pozwana negowała twierdzenia strony powodowej odnośnie swojej odpowiedzialności i rozmiaru szkody doznanej przez powódkę. Ponadto, podkreślono, że strona powodowa nie udowodniła odpowiedzialności Spółdzielni Mieszkaniowej w R. co do zasady, jak i wysokości, a ponadto nie wykazała związku przyczynowego między działaniem pozwanej a zgłaszaną szkodą. Kwestionowano również twierdzenia strony powodowej, iż strona pozwana mogłaby ponosić odpowiedzialność na zasadzie ryzyka. Dodatkowo, w odpowiedzi na pozew wskazano, że odsetki od zasądzonej kwoty mogą być naliczane dopiero od dnia po dniu, w którym pozwana otrzymała odpis pozwu. Końcowo podkreślono, iż samochód osobowy będący własnością powódki posiada wadę w postaci zastosowanej powłoki lakierniczej lub niewłaściwej jej eksploatacji, zaś uszkodzenie pojazdu nastąpiło bez ingerencji Spółdzielni Mieszkaniowej w R..

Interwencję uboczną po stronie pozwanej zgłosiła (...) S.A. z siedzibą w Ł. wnosząc o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu stanowiska wskazano, iż podstawa prawna roszczenia wskazana w treści pozwu, tj. art. 435 kc jest nieprawidłowa, ponieważ kotłownia należąca do Spółdzielni Mieszkaniowej w R. nie może zostać zakwalifikowana jako przedsiębiorstwo wprawiane w ruch za pomocą sił przyrody. Dodatkowo, pełnomocnik interwenienta ubocznego przychylił się do stanowiska strony pozwanej, jako że Spółdzielnia Mieszkaniowa w R. nie ponosi odpowiedzialności za szkodę, bowiem nie udowodniono tejże odpowiedzialności, jak również nie wykazano związku przyczynowego między działaniem pozwanej a zgłaszaną szkodą.

Sąd ustalił, co następuje:

Spółdzielnia Mieszkaniowa w R. zawarła z (...) S.A. z siedzibą w Ł. umowę ubezpieczenia OC, zgodnie z którą ubezpieczeniem objęta była odpowiedzialność cywilna, gdy w związku z posiadaniem mienia i w związku z zarządzaniem nieruchomościami (własnymi lub obcymi), ubezpieczony wyrządzi czynem niedozwolonym osobie trzeciej szkodę osobową lub rzeczową, do naprawienia której zobowiązany jest w myśl przepisów prawa (odpowiedzialność deliktowa). Do tejże umowy zastosowanie miały ogólne warunki ubezpieczenia Pakiet dla Spółdzielni Mieszkaniowych zatwierdzonych Uchwałą Zarządu (...) S.A. nr (...) z dnia 26 czerwca 2013 roku – OWU (bezsporne, a dodatkowo dowód: akta szkody na płycie CD – koperta k. 83).

W dniu 01 października 2015 roku w R. przy ulicy (...) podczas warunków atmosferycznych bez dużego mrozu i opadów deszczu ze śniegiem, zaparkowany na terenie Urzędu Gminy R. – obok żywopłotu przy klatce bloku mieszkalnego połączonego z kotłownią, samochód osobowy marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...) stanowiący własność U. L., uległ uszkodzeniu na skutek wydobywania się sadzy z komina kotłowni. Uszkodzona została szyba czołowa, listy zagarniające szyby drzwi tylnych lewych i tylnych prawych, szyba tylna, pokrywa komory silnika, wszystkie błotniki, wszystkie poszycia drzwi, obudowa przedniego lewego lustra zewnętrznego, poszycie dachu, lewa i prawa rama dachu oraz pokrywa komory bagażnika. Przed dniem zdarzenia błotniki po lewej stronie, dwoje drzwi po lewej stronie, boczny lewy słupek oraz pokrywa komory silnika mogły być poddane wcześniejszym (mającym miejsce przed zakupem pojazdu przez U. L.) naprawom lakierniczym. Jednakże, w dniu 01 października 2015 roku lakier pojazdu nie miał odbarwień, ani nierówności, zaś reflektory, lampy, szyby, pasy bezpieczeństwa były to elementy zamontowane w pojeździe fabrycznie – widoczne oznaczenia producenta (dowód: dokumentacja zdjęciowa na płycie CD – koperta k. 11; zeznania świadka J. L. 00:48:01-01:10:17 rozprawy z dnia 10 kwietnia 2017 roku; zeznania świadka D. K. 01:11:26-01:22:03 rozprawy z dnia 10 kwietnia 2017 roku; opinia biegłego sądowego A. S. k. 521-551; opinia uzupełniająca biegłego sądowego A. S. k. 570-572; zeznania powódki U. L. 00:09:54-00:26:27 rozprawy z dnia 12 lutego 2018 roku; zeznania Prezesa Spółdzielni Mieszkaniowej w R. L. L. 00:29:30-00:47:58 rozprawy z dnia 12 lutego 2018 roku; vide: wyjaśnienia informacyjne powódki U. L. 00:04:21-00:22:05 rozprawy z dnia 10 kwietnia 2017 roku, wyjaśnienia informacyjne Prezesa Spółdzielni Mieszkaniowej w R. L. L. 00:22:48-00:32:43 rozprawy z dnia 10 kwietnia 2017 roku).

Szkodę zgłoszono (...) S.A. z siedzibą w Ł. (bezsporne, a dodatkowo dowód: akta szkody na płycie CD – koperta k. 83).

Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego na mocy decyzji z dnia 20 czerwca 2016 roku ubezpieczyciel uznał roszczenie U. L. za niezasadne i w konsekwencji odmówił wypłaty odszkodowania (bezsporne, a dodatkowo dowód: protokół szkody k. 7-8; decyzja k. 9; akta szkody na płycie CD – koperta k. 83).

W rzeczywistości koszty naprawy pojazdu marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...), wyniosły:

- 13.027,74 zł – przy zastosowaniu oryginalnych części zamiennych oraz średnich stawek roboczogodzin z terenu zamieszkania strony powodowej, przy czym naprawa nie spowoduje wzrostu wartości pojazdu w stosunku do wartości sprzed dnia 01 października 2015 roku,

- 10.172,22 zł – przy użyciu części nowych nieoryginalnych (zamienników) w jakości Q i części oryginalnych oznaczonych logiem producenta pojazdu oraz średnich stawek roboczogodzin z terenu zamieszkania strony powodowej, przy czym tak przeprowadzona naprawa pozwoli na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody pod względem jakościowym, wytrzymałościowym i użyteczności, jednakże może powodować obniżenie jego wartości w stosunku do wartości sprzed dnia 01 października 2015 roku, z uwagi na brak oznaczeń producenta pojazdu na częściach zamiennych,

- 9.880,47 zł – przy użyciu części nowych nieoryginalnych (zamienników) w jakości P i części oryginalnych oznaczonych logiem producenta pojazdu i w jakości Q oraz średnich stawek roboczogodzin z terenu zamieszkania strony powodowej, przy czym tak przeprowadzona naprawa nie pozwoli na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody pod względem jakościowym, wytrzymałościowym i użyteczności, i może powodować obniżenie jego wartości w stosunku do wartości sprzed dnia 01 października 2015 roku (dowód: opinia biegłego sądowego A. S. k. 521-551).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo co do zasady zasługiwało na uwzględnienie.

Bezspornym w sprawie niniejszej było to, że Spółdzielnia Mieszkaniowa w R. zawarła z (...) S.A. z siedzibą w Ł. umowę ubezpieczenia OC, zgodnie z którą ubezpieczeniem objęta była odpowiedzialność cywilna, gdy w związku z posiadaniem mienia i w związku z zarządzaniem nieruchomościami (własnymi lub obcymi), ubezpieczony wyrządzi czynem niedozwolonym osobie trzeciej szkodę osobową lub rzeczową, do naprawienia której zobowiązany jest w myśl przepisów prawa (odpowiedzialność deliktowa). Do tejże umowy zastosowanie miały ogólne warunki ubezpieczenia Pakiet dla Spółdzielni Mieszkaniowych zatwierdzonych Uchwałą Zarządu (...) S.A. nr (...) z dnia 26 czerwca 2013 roku – OWU.

Niekwestionowanym przez strony było także zaistnienie szkody w samochodzie osobowym marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...) stanowiącym własność U. L. oraz uznanie roszczeń U. L. przez (...) S.A. z siedzibą w Ł. za niezasadne.

W przedmiotowej sprawie sporna była przede wszystkim okoliczność, czy Spółdzielni Mieszkaniowej w R. można przypisać odpowiedzialność za szkodę zaistniałą w samochodzie osobowym marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...) stanowiącym własność U. L..

Spór stron sprowadzał się również do ustalenia zakresu uszkodzeń i kosztów naprawy samochodu osobowego marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

W tym miejscu wskazać przede wszystkim należy, iż spółdzielnia mieszkaniowa, która nie prowadzi działalności w zakresie budownictwa (remontów) w formie wydzielonego zakładu remontowo-budowalnego posługującego się na większą skalę maszynami, nie jest zakładem wprawionym w ruch za pomocą sil przyrody w rozumieniu art. 435 § 1 kc (por. wyrok SN z dnia 08 grudnia 2005 roku, sygn. akt I UK 97/05, OSNP 2006/21-2-336; wyrok SN z dnia 06 lutego 2004 roku, sygn. akt II CK 397/02 – LEX).

W świetle powyższego orzecznictwa należy przyjąć, iż odpowiedzialność Spółdzielni Mieszkaniowej w R. nie może być oparta na zasadzie ryzyka.

Zatem, rzeczą Sądu stało się ustalenie, czy strona pozwana dopuściła się czynu niedozwolonego w rozumieniu przepisu art. 415 kc, stanowiącego, że kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Fakt wyrządzenia szkody takim zachowaniem stanowi samodzielne źródło zobowiązania do naprawienia szkody. Jednakże, w świetle wskazanego przepisu, odpowiedzialność z tytułu czynu niedozwolonego zachodzi tylko wówczas, gdy spełnione są cztery przesłanki, a mianowicie: wystąpi fakt, z którym ustawa wiąże obowiązek odszkodowawczy, fakt ten spowoduje szkodę w znaczeniu uszczerbku w dobrach podmiotu poszkodowanego, między tym faktem a szkodą istnieje związek przyczynowy oraz sprawca szkody ponosi winę za jej wystąpienie.

Na potrzeby niniejszego postępowania, tj. w celu ustalenia okoliczności, czy Spółdzielni Mieszkaniowej w R. można przypisać odpowiedzialność za szkodę zaistniałą w samochodzie osobowym marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...) stanowiącym własność U. L., biegły sądowy z zakresu sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej budynków, pomiaru zużycia ciepła na potrzeby centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej, oceny energetycznej budynków M. P. sporządził opinię główną (k. 111-442) oraz dwie opinie uzupełniające (k. 468-480, 504-509).

Opinie te, Sąd ocenił jako w pełni wiarygodne, gdyż są wnikliwe i każdorazowo sporządzone przez specjalistę odznaczającego się wysokim poziomem fachowości. Dodatkowo, wnioski zawarte w opinii głównej zostały przez biegłego sądowego (każdorazowo) w całości podtrzymane w opiniach uzupełniających. Stąd też twierdzenia zawarte w tychże opiniach, Sąd przyjął jako własne.

Ponadto, żadna ze stron nie kwestionowała zeznań świadków J. L. (00:48:01-01:10:17 rozprawy z dnia 10 kwietnia 2017 roku), D. K. (01:11:26-01:22:03 rozprawy z dnia 10 kwietnia 2017 roku), G. D. (01:25:49-01:34:54 rozprawy z dnia 10 kwietnia 2017 roku), Z. K. (01:35:29-01:37:48 rozprawy z dnia 10 kwietnia 2017 roku), J. R. (01:39:46-01:42:28 rozprawy z dnia 10 kwietnia 2017 roku), J. D. (01:46:11-01:50:09 rozprawy z dnia 10 kwietnia 2017 roku), M. S. (01:50:25-01:56:33 rozprawy z dnia 10 kwietnia 2017 roku) i S. B. (01:56:57-02:00:29 rozprawy z dnia 10 kwietnia 2017 roku), które zasadniczo korespondują z wnioskami biegłego sądowego, a więc zasługują na wiarę i mogą być podstawą prawidłowych ustaleń faktycznych.

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego ustalono, iż w dniu 01 października 2015 roku nie doszło do zapalenia się sadzy w kominie, zaś kotłownia, podobnie jak instalacja wytworzenia ciepła, posiadały wszelkie niezbędne atesty i przeglądy techniczne ( vide: k. 23-28; 45-56 akt sprawy). Ponadto, nie można ustalić jakości paliwa zastosowanego w dacie zdarzenia, niemniej jednak według specyfikacji zamówienia ( vide: k. 31-34 akt sprawy) było to paliwo właściwe. Poza tym, emisja zanieczyszczeń wpisana jest w proces wytwarzania ciepła, w którym wykorzystuje się technologię spalania paliw, zaś sadza z komina wydobywa się bez względu na jego wysokość. Mimo to, zdarzenie z dnia 01 października 2015 roku, tj. uszkodzenie powłoki lakierniczej samochodu osobowego marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...) mogło powstać w wyniku kontaktu substancji chemicznych zawartych w sadzy, które wydobywały się z komina kotłowni Spółdzielni Mieszkaniowej w R., bowiem warunki atmosferyczne, unieruchomienie drugiego kotła, czyszczenie komina i kotłów oraz skrócenie komina (z 45 m do 31,4 m), mogły spowodować opadanie w sąsiedztwie komina kotłowni dużych frakcji sadzy. Ustalono także, iż gdyby komin był wyższy, tym mniejsza byłaby ilość opadu w pobliżu komina i mniejsze byłoby stężenie szkodliwych pierwiastków, gdyż pole zrzutu gazów wokół komina w przybliżeniu jest kołem, którego promień będzie większy, im większa będzie wysokość komina. Z kolei, skrócenie komina, brak izolacji termicznej czopucha i komina wpłynęło na obniżenie ciągu komina i na zwiększenie ryzyka wykroplenia z powodu powstania kwasowego punktu rosy. Ponadto, w obecnym stanie, komin jest za krótki w stosunku do długości czopucha, dlatego też przy zmniejszonym ciągu duże frakcje sadzy mogą być wynoszone na małą wysokość i opadać w większości w pobliżu kotłowni, zamiast być rozprzestrzeniane na dużym obszarze. Dodatkowo, podkreślić w tym miejscu należy, iż obsługa kotłowi nie była prawidłowa, gdyż biegły sądowy jednoznacznie wskazał, iż mankamentem kotłowni jest palenie śmieci w kotłach. Z dokumentacji zdjęciowej znajdującej się na stronie 6, 13 i 14 opinii głównej biegłego sądowego M. P. wynika bowiem jednoznacznie, iż w komorze paleniskowej pieca znajdowały się śmieci, które miały zostać spalone podczas uruchomienia kotła, zaś na zdjęciu nr 40 tejże opinii widoczne są elementy spalonego głośnika w żużlu.

Uznać więc należy, iż w sprawie niniejszej zachodzi związek przyczynowy pomiędzy zdarzeniem a szkodą.

Zdaniem Sądu, w sprawie niniejszej, trzeba przyjąć, że Spółdzielnia Mieszkaniowa w R. ponosi winę za zdarzenie z dnia 01 października 2015 roku, tj. wystąpienie szkody w pojeździe będącym własnością U. L.. Skład chemiczny substancji wydobywających się z komina Spółdzielni Mieszkaniowej w R. uszkodził bowiem powłokę lakierniczą pojazdu będącego własnością U. L., gdyż (przede wszystkim) dopuszczono do skrócenia komina kotłowni o ponad 13 m oraz palenia śmieci w kotłach.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że wtoku postępowania dowodowego, Sąd nie ustalił, aby strona powodowa w jakimś zakresie przyczyniła się do szkody, czy wręcz ją wywołała. Strona pozwana wskazywała wprawdzie, że samochód powódki był śle konsekrowany, że przed zakpieniem przez powódkę przeszedł tzw. „czyszczenie” i polerowanie lakieru, co spowodowało zmniejszenie jego odporności na czynniki zewnętrzne. Nie można się jednak z tym zgodzić. Zauważyć bowiem trzeba, że samochód był wprawdzie lakierowany w niektórych elementach, ale jak wskazał biegły uszkodzenia są na całości samochodu- na tych o cieńszej grubości lakieru jak i na grubszej warstwie. Ponadto uszkodzenia występują także na szybach (z oryginalnym logo producenta), a przecież szyby z pewnością „pastowane„ nie były.

Stwierdzić zatem należy, iż strona pozwana dopuściła się czynu niedozwolonego w rozumieniu przepisu art. 415 kc.

Jako że spór między stronami postępowania sprowadzał się także do ustalenia zakresu uszkodzeń i kosztów naprawy samochodu osobowego marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...), zadaniem Sądu stało się również rozstrzygnięcie tejże kwestii.

W tym miejscu wskazać należy, iż w przypadku szkody polegającej na uszkodzeniu pojazdu przyjmuje się, że jej naprawienie polega przede wszystkim na zapłaceniu kwoty odpowiadającej wysokości kosztów koniecznych do przywrócenia samochodu do stanu poprzedniego, z tym zastrzeżeniem że chodzi o koszty celowe, ekonomicznie uzasadnione (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 października 1972 roku, sygn. akt II CR 425/72, opubl. OSNC 1973/6/111).

W niniejszej sprawie zlecono biegłemu sądowemu z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego A. S. ostateczne ustalenie zakresu uszkodzeń i kosztów naprawy samochodu osobowego marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...), a także wypowiedzenie się co do związku uszkodzeń tegoż pojazdu z emitowaniem pyłów z komina, odporności lakieru na działanie czynników zewnętrznych (smog, dym kominowy) oraz temperatury mogącej uszkodzić strukturę lakieru wraz z szybą.

Na potrzeby niniejszego postępowania biegły sądowy z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego A. S. sporządził pisemną opinię główną (k. 521-551) i pisemną opinię uzupełniającą (k. 570-572).

W tym miejscu podkreślić należy, iż wnioski zawarte w opinii głównej zostały przez biegłego sądowego w całości podtrzymane w opinii uzupełniającej.

W ocenie Sądu, złożone przez biegłego sądowego opinie są wyczerpujące, jasne, klarowne i logiczne. Przy ich sporządzaniu biegły sądowy wykazał się fachowością, należytą znajomością badanych zagadnień, jak również dokonał wyliczenia kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu w oparciu o profesjonalny system (A.). Zdaniem Sądu, opinie biegłego sądowego A. S. w wyczerpujący sposób wyjaśniają sporne zagadnienia. Stąd też twierdzenia zawarte w tychże opiniach, Sąd przyjął jako własne.

Biegły sądowy A. S. po dokonaniu analizy akt sprawy i akt szkody, wskazał, iż koszty naprawy pojazdu marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...), wyniosły:

- 13.027,74 zł – przy zastosowaniu oryginalnych części zamiennych oraz średnich stawek roboczogodzin z terenu zamieszkania strony powodowej, przy czym naprawa nie spowoduje wzrostu wartości pojazdu w stosunku do wartości sprzed dnia 01 października 2015 roku,

- 10.172,22 zł – przy użyciu części nowych nieoryginalnych (zamienników) w jakości Q i części oryginalnych oznaczonych logiem producenta pojazdu oraz średnich stawek roboczogodzin z terenu zamieszkania strony powodowej, przy czym tak przeprowadzona naprawa pozwoli na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody pod względem jakościowym, wytrzymałościowym i użyteczności, jednakże może powodować obniżenie jego wartości w stosunku do wartości sprzed dnia 01 października 2015 roku, z uwagi na brak oznaczeń producenta pojazdu na częściach zamiennych,

- 9.880,47 zł – przy użyciu części nowych nieoryginalnych (zamienników) w jakości P i części oryginalnych oznaczonych logiem producenta pojazdu i w jakości Q oraz średnich stawek roboczogodzin z terenu zamieszkania strony powodowej, przy czym tak przeprowadzona naprawa nie pozwoli na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody pod względem jakościowym, wytrzymałościowym i użyteczności, i może powodować obniżenie jego wartości w stosunku do wartości sprzed dnia 01 października 2015 roku.

Tak ustalone koszty naprawy uszkodzonego pojazdu (w każdym z trzech wariantów) przewyższają kwotę dochodzoną pozwem.

Z opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego A. S. wynika również, iż lakier zewnętrzny nadwozia samochodowego jest odporny na działanie smogu i dymu kominowego, jednakże istnieją inne czynniki zewnętrzne, które mogą prowadzić od degradacji i uszkodzenia powłoki lakierowej, zaś lakier zewnętrzny nadwozia samochodowego może zachowywać swoją strukturę do temperatury 100 stopni C., natomiast szyba czołowa i tylna do 200 stopni C.. Dodatkowo, biegły sądowy podkreślił, że nie jest w stanie dokonać oceny, czy zachodzi związek pomiędzy uszkodzeniami pojazdu marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...) a czynnikami wydobywającymi się z komina kotłowni.

W tym miejscu wskazać należy, iż Sąd oddalił wniosek dowodowy strony powodowej o powołanie biegłego z zakresu chemii i materiałoznawstwa jako zbędny. W opinii uzupełniającej biegły sądowy M. P. wskazał bowiem, iż skład chemiczny substancji wydobywających się z komina Spółdzielni Mieszkaniowej w R. mógł uszkodzić powłokę lakierniczą pojazdu będącego własnością U. L.. Dodatkowo, biegły sądowy podkreślił, iż jedynie próbka substancji jaka opadła bezpośrednio na samochód osobowy marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...) i spowodowała uszkodzenie tegoż pojazdu mogłaby dać niepodważalną opinię na temat tego, co było bezpośrednią przyczyną uszkodzenia powłoki lakierniczej, zaś próbka pobrana kilka metrów dalej, czy kilka dni później, mogłaby zostać uznana za nieprzydatną. Ponadto, z doświadczenia życiowego wynika, iż analiza chemiczna próbki substancji pobranej w toku procesu z pojazdu będącego własnością U. L., byłaby zbędna, z uwagi na postępujący na proces utleniania.

Mając na uwadze wszystko powyższe, Sąd uznał żądanie pozwu za uzasadnione i zasądził od Spółdzielni Mieszkaniowej w R. na rzecz U. L. kwotę 501,00 zł tytułem częściowego odszkodowania.

O odsetkach orzeczono od dnia po dniu doręczenia stronie pozwanej odpisu pozwu, tj. od dnia 21 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty. Dodatkowo, z uwagi na zmianę z dniem 01 stycznia 2016 roku przepisów dotyczących odsetek za opóźnienie i wprowadzenie odsetek ustawowych za opóźnienie (art. 481 § 1 i 2 kc), konieczne stało się dodanie, że od zasądzonej kwoty należą się właśnie ustawowe odsetki za opóźnienie (w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych).

Z powyższych względów orzeczono jak w pkt I sentencji wyroku.

Dodatkowo, wskazać w tym miejscu należy, iż żądanie odsetkowe od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 27 grudnia 2016 roku do dnia 20 stycznia 2017 roku, podlegało oddaleniu. Sąd podzielił bowiem stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej w R., że odsetki od zasądzonej kwoty mogą być naliczane dopiero od dnia po dniu, w którym strona pozwana otrzymała odpis pozwu. Natomiast strona powodowa w żaden sposób nie kwestionowała powyższego.

Stąd też orzeczono jak w pkt II sentencji wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł w myśl art. 100 zd. 2 kpc nakładając na Spółdzielnię Mieszkaniową w R. obowiązek zwrotu U. L. wszystkich kosztów, albowiem powódka uległa jedynie co do nieznacznej części swego żądania.

Łączna suma kosztów procesu po stronie powodowej ukształtowała się na poziomie 817,00 zł. Składają się na nią: 30,00 zł – opłata od pozwu uiszczona przez powódkę, 287,00 zł – wynagrodzenie fachowego pełnomocnika, który reprezentował powódkę (zgodnie z § 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za radców prawnych, tj. Dz.U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm. – obowiązującego w dniu wniesienia pozwu), 500,00 zł – zaliczka uiszczona na poczet opinii biegłego sądowego.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w pkt III sentencji wyroku.

O brakujących kosztach sądowych, które należy pobrać od Spółdzielni Mieszkaniowej w R. na rzecz Skarbu Państwa, Sąd orzekł stosownie do treści art. 113 ust. 1 Ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 623 ze zm.) w zw. z art. 100 zd. 2 kpc. Ostatecznie kwota ta ukształtowała się na poziomie 3.815,48 zł (wynagrodzenie biegłych sądowych wypłacone tymczasowo z konta sum budżetowych). Reasumując, cała ta kwota obciąża stronę pozwaną zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, wskazaną jak w jednym z akapitów poprzedzających uzasadnienia.

Stąd też orzeczono jak w pkt IV sentencji wyroku.

SSR Agnieszka Raczkowska