Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Suwałkach

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 592/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

K. S.

W dniu 02 kwietnia 2024 roku około godziny 00:53 w ruchu lądowym w S. przy ul. (...) kierował pojazdem mechanicznym m-ki A. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikami : I - 0,93 mg/1, II - 0,82 mg/1, III - 0,69 mg/1, IV - 0,79 mg/1 w wydychanym powietrzu przy czym czynu tego dopuścił się w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonych wyrokiem sądu Rejonowego w Suwałkach sygn. akt II K1167/2022 z dnia 15 marca 2023r.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. P. A. widząc, że K. S. wsiada do samochodu marki A. o numerze rejestracyjnym (...) na miejsce kierowcy i mając podejrzenie, że jest nietrzeźwy i zadzwoniła pod numer alarmowy 112.

2. K. S. w dniu 2 kwietnia 2024 r. około godziny 00:53 został zatrzymany przez patrol Policji podczas kierowania pojazdem mechanicznym marki A. o numerze rejestracyjnym (...). Wówczas znajdował się w stanie nietrzeźwości (z wynikami: I - 0,93 mg/l, II - 0,82 mg/l, III - 0,69 mg/l, IV - 0,79 mg/l w wydychanym powietrzu).

3. W pojeździe marki A. o numerze rejestracyjnym (...) oprócz K. S. podróżowali nietrzeźwi P. P. i P. K.. Mężczyźni spożywali wódkę.

notatka urzędowa z interwencji

1-1v

protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

2-2v, 3-3v

świadectwo wzorcowania

4-4v

protokół badania śliny

5-6v

zapis przeprowadzonej interwencji (na płycie CD)

44 (koperta)

protokół odtworzenia zapisu

45-46v

zeznania świadka R. C.

50v, 107-107v

zeznania świadka R. Ż.

61v, 106v-107

zeznania świadka P. P.

143v

zeznania świadka P. K.

144

zeznania świadka P. A.

144-114v

zapis zgłoszenia zdarzenia (na płycie CD)

117 (koperta), 124 (koperta)

informacje dotyczące osoby zgłaszającej zdarzenie

125

4. K. S. znajdując się w stanie nietrzeźwości kierował pojazdem mechanicznym marki A. o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym, tj. w S. przy ulicy (...) – dojazd do nieruchomości zabudowanej budynkiem wielorodzinnym, znajdujący się w granicach działki o numerze geodezyjnym (...).

protokół oględzin rzeczy

7-8v

notatka urzędowa wraz z załącznikiem (wydruk z geoportalu)

10-11

materiał poglądowy

14-16

płyta CD

21 (koperta)

zeznania świadka R. C.

50v, 107-107v

zeznania świadka R. Ż.

61v, 106v-107

pismo Urzędu Miejskiego w S. wraz z załącznikiem (mapa)

120-121

(częściowo) zeznania świadka B. B.

164v

5. K. S. jest osobą wielokrotnie karaną. W dniu 2 kwietnia 2024 roku (data popełnienia czynu) obowiązywał go środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczony na okres 1 roku (od dnia 29 lutego 2024 roku do dnia 28 lutego 2025 roku) na mocy prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Suwałkach wydanego w dniu 15 marca 2023 roku w sprawie o sygn. akt II K 1167/22.

odpis prawomocnego wyroku

23

pismo Starostwa Powiatowego w S.

24

decyzja (wraz z potwierdzeniem odbioru)

25-26, 27-27v, 53-54, 55-56

notatka urzędowa

28

informacja K.

30-32v,

159-161v

6. K. S. jest kawalerem, nie ma dzieci. Posiada wykształcenie zawodowe – mechanik pojazdów samochodowych. Obecnie jest bezrobotny, pozostaje na utrzymaniu rodziców mieszkając wspólnie z nimi. K. S. nie posiada majątku ruchomego, ani nieruchomości.

informacja o podejrzanym

33

załącznik do protokołu przesłuchania

41

dane dotyczące ksiąg wieczystych

42

pismo Wójta Gminy S. wraz z załącznikiem

57-58

7. Samochód marki A. o numerze rejestracyjnym (...) jest własnością C. K. i przedstawia wartość 15.000 złotych.

notatka urzędowa

102, 169

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1,2,3

notatka urzędowa z interwencji,

zapis przeprowadzonej interwencji (na płycie CD),

protokół odtworzenia zapisu,

zapis zgłoszenia zdarzenia (na płycie CD)

informacje dotyczące osoby zgłaszającej zdarzenie

Dowód przedstawiający przebieg zdarzenia z dnia 2 kwietnia 2024 roku; sporządzony rzetelnie przez uprawiony organ; jego autentyczność i prawdziwość nie budzi wątpliwości.

1.1,2,3

protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu,

protokół badania śliny,

świadectwo wzorcowania

Dowód potwierdzający, że K. S. podczas zdarzenia z dnia 2 kwietnia 2024 roku znajdował się w stanie nietrzeźwości; sporządzony przez uprawiony organ przy użyciu właściwego sprzętu posiadającego aktualne wzorcowania oraz przy użyciu ważnych testów; niekwestionowany przez strony.

1.4

protokół oględzin rzeczy,

notatka urzędowa wraz z załącznikiem (wydruk z geoportalu),

materiał poglądowy,

płyta CD,

pismo Urzędu Miejskiego w S. wraz z załącznikiem (mapa)

Dowód ukazujący miejsce, w którym doszło do zatrzymania samochodu marki A. o numerze rejestracyjnym (...) kierowanego przez K. S. przez partol Policji; stanowi niewątpliwie obiektywne (pochodzące od instytucji państwowych), a co za tym idzie wiarygodne źródło informacji.

1.5

odpis prawomocnego wyroku,

informacja K.,

notatka urzędowa

Dowód stanowi urzędowe potwierdzenie informacji o dotychczasowej karalności K. S. i rodzaju wydanych wobec niego orzeczeń.

1.5

pismo Starostwa Powiatowego w S.,

decyzja (wraz z potwierdzeniem odbioru)

Dowód stanowi urzędowe potwierdzenie tego, że K. S. w dniu 2 kwietnia 2024 r. (data popełnienia czynu) obowiązywał środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczony na okres 1 roku; sporządzony przez uprawiony organ; jego autentyczność i prawdziwość nie budzi wątpliwości.

1.6

informacja o podejrzanym,

załącznik do protokołu przesłuchania,

dane dotyczące ksiąg wieczystych,

pismo Wójta Gminy S. wraz z załącznikiem

Dowód przedstawiający sytuację życiową K. S.; pochodzący z informacji udostępnionych przez ograny państwowe oraz z informacji podanych przez samego oskarżonego, mający potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym.

1.7

notatka urzędowa

Dowód potwierdzający aktualną wartość samochodu marki A. o numerze rejestracyjnym (...) oraz określający właściciela pojazdu; stanowi obiektywne, a co za tym idzie wiarygodne źródło informacji; niekwestionowany przez strony.

1.1,2,3

1.4

zeznania świadka R. C.,

zeznania świadka R. Ż.

Zeznania wiarygodne, spójne, logiczne i rzeczowe. Świadkowie (będący interweniującymi funkcjonariuszami Policji) w sposób rzetelny oraz drobiazgowy relacjonowali przebieg zdarzenia z dnia 2 kwietnia 2024 r. Zgodnie wskazali, że pojazd kierowany przez K. S. przemieszczał się po mieście, zaś bezpośrednio przed zatrzymaniem przez patrol Policji samochód marki A. o numerze rejestracyjnym (...) nie stał, lecz był w ruchu – wyjeżdżał z bramy z parkingu pod budynkiem wielorodzinnym przy ul. (...) i zatrzymał się bezpośrednio przed jezdnią (na wjeździe), żeby ustąpić pierwszeństwa patrolowi Policji. Zeznania świadków znalazły odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym (korespondowały z zapisem z przeprowadzonej interwencji oraz pozostałymi dowodami z dokumentów, w tym przede wszystkim z dokumentów pochodzących od instytucji państwowych). Świadkowie jako funkcjonariusze Policji są wobec oskarżonego osobami obcymi – nie mieli żadnego interesu, aby bezpodstawnie obciążać oskarżonego.

1.1,2,3

zeznania świadka P. P.,

zeznania świadka P. K.

Mimo, że zeznania świadków były zwięzłe, zaś świadkowie z racji upojenia alkoholowego mało pamiętali z przebiegu zdarzenia, Sąd oparł się na ich zeznaniach potwierdzających, że K. S. pił ze swoimi pasażerami wódkę. Zeznania mężczyzn były bowiem jednoznacznie i korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym.

1.1,2,3

zeznania świadka P. A.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadka, który – mając podejrzenie, że nietrzeźwy K. S. wsiada do samochodu marki A. o numerze rejestracyjnym (...) na miejsce kierowcy – zaalarmował służby. Zeznania świadka były rzeczowe, logiczne i korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym. Ponadto, świadek obiektywnie, rzeczowo i szczegółowo przedstawiał przebieg zdarzenia oraz relacjonował to zdarzenie zgodnie z rzeczywistością.

1.4

(częściowo) zeznania świadka B. B.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka w części, tj. co do tego, że na wyjeździe na drogę publiczną z posesji przy ul. (...) w S. (innymi słowy: na zjeździe do nieruchomości zabudowanej budynkiem wielorodzinnym, znajdującej się w granicach działki o numerze geodezyjnym (...)) odbywa się ruch pojazdów – swoje samochody zatrzymują tam listonosz oraz kurierzy doręczający przesyłki mieszkańcom bloku położonego przy ul. (...) w S.. Zeznania świadka (jako mieszkanki tegoż bloku) były w powyższym zakresie logiczne i spójne.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1,2,3

1.4

wyjaśnienia oskarżonego K. S. złożone na piśmie

(k. 163)

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, bowiem sprowadzały się de facto do nieudolnych prób zaprzeczenia popełnienia czynu zabronionego. Oskarżony nie przedstawił jednakże wiarygodnej relacji zdarzeń, ani żadnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń, które to twierdzenia można uznać jedynie za przyjętą linię obrony. Natomiast analiza materiału dowodowego dokonanego przez Sąd wskazuje jednoznacznie, iż czyn zabroniony został przez niego popełniony.

1.4

(częściowo) zeznania świadka B. B.

(k. 164v)

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka w części, tj. co do przebiegu zdarzenia, bowiem jako partnerka K. S. zeznawała zgodnie z jego interesem. Ponadto, świadek prezentowała zdarzenie praktycznie identycznie jak oskarżony, co jest rzadko spotykane zważywszy na znaczący upływ czasu od dnia zdarzenia. Ponadto, wersja przedstawiona przez świadka nie pokrywała się pozostałymi ustaleniami poczynionymi w toku postępowania. Podkreślić należy, że wniosek o przesłuchanie świadka został zgłoszony na końcowym etapie postepowania sądowego. Nie był to zabieg przypadkowy. Świadek miała uwiarygodnić wersję prezentowaną przez oskarżonego, aby uniknął on odpowiedzialności karnej.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

K. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przedmiotem przestępstwa określonego w art. 178a § 1 k.k. jest bezpieczeństwo w komunikacji. Dobrem chronionym w art. 178a § 4 k.k. jest też wymiar sprawiedliwości oraz respektowanie orzeczeń sądowych.

Przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. może zostać popełnione wyłącznie przez działanie. Przedmiotem czynności wykonawczej typu czynu zabronionego z art. 178a § 1 k.k. jest pojazd mechaniczny. Czyn polega na prowadzeniu (czyli kierowaniu) pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym w stanie zagrażającym bezpieczeństwu w komunikacji. Przestępstwo to ma charakter formalny. Jest ono dokonane w momencie uruchomienia pojazdu i rozpoczęcia jazdy.

Z kolei, warunkiem odpowiedzialności za przestępstwo określone w art. 178a § 4 k.k. jest uprzednia prawomocna karalność sprawcy za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za jedno z przestępstw wymienionych powyżej albo dopuszczenie się prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo (wyrok SN z 29.06.2017 r., IV KK 221/17, LEX nr 2312033).

Stan nietrzeźwości zachodzi wówczas, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub gdy zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość (art. 115 § 16 k.k.).

Podmiotem przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. może być każdy. Jest to przestępstwo powszechne, natomiast przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. ma charakter indywidualny niewłaściwy.

W okolicznościach niniejszej sprawy stwierdzić trzeba, że oskarżony K. S. swoim zachowaniem w dniu 2 kwietnia 2024 r. około godz. 00:53 w S. przy ul. (...), wyczerpał znamiona czynu z art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 178a § 4 k.k., bowiem kierował w ruchu lądowym pojazdem mechanicznym marki A. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikami: I - 0,93 mg/l, II - 0,82 mg/l, III - 0,69 mg/l, IV - 0,79 mg/l w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Suwałkach wydanym w dniu 15 marca 2023 r. w sprawie o sygn. akt II K 1167/22.

W tym miejscu wskazać należy, iż brak jest zastrzeżeń co do pomiarów poziomu alkoholu w wydychanym powietrzu, bowiem K. S. w dniu zdarzenia był poddany czterokrotnie badaniom na obecność alkoholu w wydychanym powietrzu, zaś urządzenia pomiarowe posiadały aktualne wzorcowania, wykonane zgodnie z instrukcjami do tych urządzeń.

K. S. obejmował zamiarem stan nietrzeźwości. Od strony podmiotowej zachowania oskarżonego cechuje więc umyślność w postaci zamiaru bezpośredniego. Brak jest również jakichkolwiek okoliczności świadczących, że poczytalność oskarżonego w chwili czynu była ograniczona lub wyłączona.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. S.

I

I

Na podstawie art. 178a § 4 k.k. wymierzono oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

Jak chodzi o wymiar kary, Sąd miał na uwadze zasady i ogólne dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 k.k., tj. ustawowe zagrożenie za przypisane oskarżonemu przestępstwo, stopień winy, stopień społecznej szkodliwości, okoliczności łagodzące, okoliczności obciążające, zasady prewencji indywidualnej i generalnej, jakie kara ma odnieść w stosunku do sprawcy.

W realiach niniejszej sprawy stwierdzić trzeba, że stopień winy jest wysoki, bowiem oskarżony jest osobą dorosłą i poczytalną, zatem niewątpliwie zdawał sobie sprawę z konsekwencji swoich zachowań.

Jak chodzi o stopień społecznej szkodliwości czynu oceniany przez pryzmat 115 § 2 k.k. stwierdzić trzeba, że również jest wysoki. Na taką ocenę wpływają przesłanki podmiotowe i przedmiotowe przestępstwa. W aspekcie podmiotowym czynu wskazać należy, że zachowanie oskarżonego cechuje umyślność w postaci zamiaru bezpośredniego – oskarżony mimo, iż zdawał sobie sprawę z tego, że zachodzi u niego stan nietrzeźwości (niedługo przed tym jak usiadł za kierownicę pił ze swoimi pasażerami wódkę), zdecydował się na prowadzenie pojazdu w ruchu lądowym. O wysokim stopniu społecznej szkodliwości świadczy także znaczny stan nietrzeźwości oskarżonego. Znaczącym jest również fakt, iż oskarżony dopuścił się czynu zabronionego w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Jak chodzi o stronę przedmiotową to podkreślić trzeba, iż sprawca godził w dobra szczególnie chronione przez prawo karne, jakimi są: bezpieczeństwo w komunikacji, wymiar sprawiedliwości oraz respektowanie orzeczeń sądowych. Oskarżony narażał innych uczestników ruchu na niebezpieczeństwo.

Okoliczności łagodzących Sąd się nie dopatrzył.

Okolicznością obciążającą jest wielokrotna karalność oskarżonego. Poza tym jest on całkowicie bezkrytyczny do swego nagannego postępowania.

Wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 178a § 4 k.k. warunkowo zawiesić wykonanie kary można jedynie w szczególnie uzasadnionych wypadkach (art. 69 § 4 k.k.). Wobec oskarżonego nie można było warunkowo zawiesić wykonania kary, bowiem został on skazany (i odbył) już karę 4 miesięcy bezwzględnego pozbawienia wolności za popełnienie przestępstwa z art. 180a kk.

Dodatkowo – odnosząc się do wymiaru kary – Sąd miał na uwadze, że przestępstwo z art. 180a k.k. – w odniesieniu do przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 178a § 4 k.k. – stanowi niewątpliwie mniejsze zagrożenie dla wartości chronionych przez prawo karne.

W tym miejscu podkreślić także należy, iż wobec sprawcy czynu z art. 178a § 4 k.k. wyłączona jest możliwość zastosowania kary na podstawie art. 37a k.k.

Reasumując, wysokość kary ustalona w wyroku mieści się w granicach przewidzianych w ustawie. Ponadto, należycie oddaje ona wagę ustalonych przez Sąd okoliczności obciążających. Dodatkowo, w przekonaniu Sądu, wymierzona kara jest dostatecznie dolegliwa i wystarczająca do osiągniecia celów kary, zarówno w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa (prewencja generalna), jak i wpłynie zapobiegawczo wobec oskarżonego na przyszłość (prewencja indywidualna). Sąd wziął również pod uwagę jej represyjny aspekt.

K. S.

II

I

Na podstawie art. 42 § 3 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 10 lat;

W razie popełnienia przestępstwa określonego w art. 178a § 4 k.k., co do zasady, obligatoryjne jest orzeczenie wobec oskarżonego środka karnego w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Wymiar tego środka na okres 10 lat – w ocenie Sądu – spełni w całości cele prewencji ogólnej oraz będzie sprzyjać refleksji po stronie samego oskarżonego, realizując cele prewencji indywidualnej. Sąd wziął pod uwagę, że oskarżony jest osobą młodą, nieposiadającą stałej pracy, zaś aktualny rynek pracy oferuje więcej możliwości pojęcia pracy zarobkowej dla osób posiadających uprawnienie do kierowania pojazdami, zatem – zdaniem Sądu – orzekanie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio – w realiach przedmiotowej sprawy – byłoby nazbyt dolegliwe. Sąd miał też na uwadze, że oskarżony nie był wcześniej karany za kierowanie pojazdem w stanie nietrzeźwości.

K. S.

III

I

Na podstawie art. 43a § 3 k.k. orzeczono wobec oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 10.000 złotych;

W razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a § 4 k.k. obligatoryjne jest orzeczenie świadczenia pieniężnego wymienionego w art. 39 pkt 7 k.k. w wysokości co najmniej 10.000 zł. Powyższe świadczenie pieniężne orzeczono na poziomie minimalnym; adekwatnie do sytuacji majątkowej oskarżonego.

K. S.

IV

I

Na podstawie art. 178a § 5 k.k. w zw. z art. 44b § 2 k.k. orzeczono wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa równowartości samochodu osobowego marki A. o numerze rejestracyjnym (...), tj. kwoty 15.000 zł;

Orzeczenie przepadku w realiach niniejszej sprawy było obligatoryjne, jednakże z uwagi na fakt, iż samochód osobowy marki A. o numerze rejestracyjnym (...) w czasie popełnienia przestępstwa nie stanowił własności sprawcy, zamiast przepadku pojazdu mechanicznego orzeczono przepadek równowartości tegoż pojazdu.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W niniejszej sprawie obrońca oskarżonego i sam oskarżony wnieśli o uniewinnienie, ewentualnie o umorzenie postępowania przy przyjęciu znikomej społecznej szkodliwości czynu lub braku dostatecznych dowodów.

Argumentując stanowisko w powyższym zakresie podkreślano, iż materiał dowodowy zgromadzony w aktach sprawy nie daje podstaw do przypisania oskarżonemu zarzuconego czynu. Sąd nie podzielił tejże argumentacji i uznał go za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu.

Oskarżony i jego obrońca podkreślali, że K. S. – co prawda – był w stanie nietrzeźwości, jednakże kierowany przez niego samochód nie znajdował się w ruchu lądowym. Oskarżony przyznał, że „wykręcił” autem z miejsca parkingowego (spod bloku), które znajdowało się obok bramy wjazdowej (wówczas miał rozgrzewać i doładowywać pojazd posiadający problemy z rozruchem), jednakże nie miał zamiaru samodzielnie wyjechać na drogę publiczną, bowiem stał i czekał na B. B., która miała odwieźć K. S. oraz jego pasażerów do S..

Twierdzenia te nie mają potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym, bowiem funkcjonariusze Policji: R. C. i R. Ż. podkreślali, że pojazd kierowany przez K. S. przemieszczał się wcześniej po mieście, zaś bezpośrednio przed zatrzymaniem przez patrol Policji samochód marki A. o numerze rejestracyjnym (...) nie stał, lecz był w ruchu – wyjeżdżał z bramy z parkingu pod budynkiem wielorodzinnym przy ul. (...) i zatrzymał się bezpośrednio przed jezdnią (na wjeździe), żeby ustąpić pierwszeństwa patrolowi Policji. Sąd nie miał wątpliwości, że intencją oskarżonego było kontynuowanie jazdy. Wskazują na to zasady logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego. Kontynuowanie jazdy po drodze publicznej uniemożliwił oskarżonemu patrol Policji.

Prowadzenie pojazdu oznacza przebywanie w pojeździe albo na pojeździe i nadawanie mu określonego kierunku ruchu zgodnie z jego konstrukcją i przeznaczeniem (J. Lachowski [w:] Kodeks karny. Komentarz, wyd. IV, red. V. Konarska-Wrzosek, Warszawa 2023, art. 178(a)).

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż K. S. poruszał się samochodem marki A. o numerze rejestracyjnym (...).

Ustalenie, że sprawca prowadził pojazd, nie zwalnia z obowiązku ustalenia, czy odbywało się to w określonej strefie ruchu, wskazanej w art. 178a § 1 k.k.

Wbrew twierdzeniom obrońcy oskarżonego i oskarżonego samochód marki A. o numerze rejestracyjnym (...) poruszał się w ruchu lądowym.

Przestępstwo określone w art. 178a § 1 k.k. może być popełnione w każdym miejscu, gdzie odbywa się ruch pojazdów. Dla karalności tego czynu nie jest wymagane, by pojazd mechaniczny był prowadzony na drodze publicznej (wyrok SA w Krakowie z 7.07.2004 r., II AKa 131/04, KZS 2004, nr 9, poz. 35). Ważne jest, by było to miejsce, w którym odbywa się ruch pojazdów. Przewidziane w art. 178a § 1 k.k. kryterium „ruchu lądowego” należy wiązać nie tyle z formalnym statusem konkretnej drogi, czy też określonego miejsca, lecz z faktyczną dostępnością i rzeczywistym jego wykorzystywaniem dla ruchu pojazdów i innych uczestników (postanowienie SN z 30.07.2015 r., IV KK 201/15, LEX nr 1765994).

K. S. ewidentnie poruszał się w ruchu lądowym. Był to bowiem wyjazd z prywatnej posesji na drogę publiczną (innymi słowy: zjazd z drogi głównej do nieruchomości zabudowanej budynkiem wielorodzinnym, znajdujący się w granicach działki o numerze geodezyjnym (...) – co wynika z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy). Ponadto na tymże odcinku odbywa się ruch pojazdów – swoje pojazdy zatrzymują tam m.in. listonosz oraz kurierzy doręczający przesyłki mieszkańcom bloku przy ul. (...) w S.. Powyższe potwierdziła świadek B. B. (zeznaniom świadka w tej części Sąd dał wiarę, o czym mowa powyżej). Reasumując, miejsce, gdzie doszło do zatrzymania pojazdu kierowanego przez K. S. było normalnie uczęszczane i to nie tylko przez mieszkańców budynku mieszkalnego przy ul. (...) w S., ale tez innych uczestników ruchu; ruch pojazdów faktycznie się tam odbywał.

Na potwierdzenie powyższego przywołać należy, orzeczenie Sądu Najwyższego, w którym stwierdzono, że o tym, czy określona droga może być zaliczona do zawartego w art. 178a § 1 k.k. znamienia miejsca decyduje faktyczna jej dostępność i fakt, czy ruch drogowy na niej się odbywa. Z pewnością zaliczone do tej grupy nie mogą być drogi czy miejsca, na których nie odbywa się ruch powszechny, a jedynie ruch wąskiego, dopuszczonego do niego grona osób (np. podwórko). Droga dojazdowa do posesji takich ograniczeń nie posiada (postanowienie SN z 20.04.2022 r., IV KK 134/22, LEX nr 3369252).

Reasumując, mając wszystko powyższe na uwadze, Sąd uznał K. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Na koszty procesu złożyły się koszty sądowe obejmujące opłatę oraz wydatki (art. 616 § 1 i 2 kpk).

Koszty sądowe to kwota 180 złotych tytułem opłaty – stosownie do treści art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 123 z późn. zm.).

Koszty sądowe obejmujące wydatki to suma 40 złotych, na którą składają się: ryczał za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym (20 złotych) i ryczałt za doręczenia w postępowaniu sądowym (20 złotych) – stosownie do treści § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 roku w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 663 z późn. zm.).

Powyższe koszty procesu zasądzono od oskarżonego K. S. na rzecz Skarbu Państwa mając na uwadze treść art. 626 § 1 kpk i art. 627 kpk.

Zdaniem Sądu, sytuacja osobista oskarżonego K. S. pozwala na uiszczenie kosztów procesu w całości. Jest on bowiem osobą młodą i zdrową, z dużym potencjałem zarobkowym, dodatkowo swoją postawą niewątpliwie przyczynił się do powstaniach tychże kosztów procesu.

1.1Podpis

sędzia Piotr Taraszkiewicz