Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Suwałkach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Suwałkach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Karol Kwiatkowski
Ławnicy:	Agnieszka Oszkinis Walenty Staśkiewicz
Protokolant:	st. sekr. sądowy Agnieszka Krysiuk

po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2016 r. w Suwałkach na rozprawie

sprawy z powództwa B. M.

przeciwko K. S. Oddział (...) w B.

o odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę

I.  Zasądza od pozwanej K. S. Oddziału (...) w B. na rzecz powódki B. M. kwotę 20.700,00 zł (dwadzieścia tysięcy siedemset złotych 00/100) tytułem niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę.

II.  Zasądza od pozwanej K. S. Oddział (...) w B. na rzecz powódki B. M. kwotę 3.600,00 zł (trzy tysiące sześćset złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Agnieszka Oszkinis Walenty Staśkiewicz

SSR Karol Kwiatkowski

Sygn. akt IV P 59/16

UZASADNIENIE

Powódka B. M. w pozwie skierowanym przeciwko K. S. Oddział (...) w B. domagała się zasądzenia kwoty 20.700,00 zł, tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem złożenie przez pozwaną oświadczenia woli z dnia 10 maja 2016r. (które powódka otrzymała w dniu 25.05.2016r.) - nazwanego odwołaniem, a w rzeczywistości stanowiącym wypowiedzenie umowy o pracę - zarzucając temu oświadczeniu naruszenie przepisów o wypowiadaniu umowy o pracę, w szczególności art. 30 §4 k.p., ponieważ oświadczenie pozwanej o wypowiedzeniu powódce umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony nie wskazuje przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie umowy o pracę.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, iż była zatrudniona w K. S. na czas nieokreślony od 1 lutego 1992 roku, na pełny etat - początkowo na stanowisku głównego księgowego, a następnie dyrektora Oddziału (...) w A.. Po zmianach organizacyjnych, od 28 grudnia 2007 r. kontynuowała pracę na stanowisku p.o. Kierownika, a następnie - Kierownika P. Terenowej w A.. Zatrudnienie trwało nieprzerwanie od początku istnienia Kasy. Przez cały okres zatrudnienia w pozwanym zakładzie pracy, tj. przez ponad 24 lata, pozwana nie tylko nie zgłaszała zastrzeżeń do pracy świadczonej przez powódkę, ale zawsze podczas rocznych ocen pracy wysoko oceniała kompetencje, umiejętności organizacyjne i zarządcze, zdolność do podnoszenia kwalifikacji oraz jakość pracy powódki. Dobra ocena pracy powódki i jej zaangażowanie w pracę na rzecz środowiska rolniczego znajdowały odzwierciedlenie w przyznawanych jej odznaczeniach, a na bieżąco - w cokwartalnych finansowych nagrodach uznaniowych. W dniu 21 stycznia 2016 r., pozwany zakład pracy przekazał powódce zawiadomienie nr 0100- OP.120.1.2015 z dnia 19 stycznia 2016 r., doręczone za pośrednictwem poczty, informujące, że na podstawie art. 9 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r . o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 50) w związku z § 5 ust. 4a statutu K. S., stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 14 Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 maja 2010 r. (Dz. Urz. MRiRW poz. 10 z późn. zm.), z dniem 11 stycznia 2016 roku stosunek pracy powódki zawarty na podstawie umowy o pracę z K. S. staje się stosunkiem pracy na podstawie powołania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.). Powódka pokwitowała odbiór zawiadomienia w dniu 21.01.2016 r., mimo iż nie zgadzała się z jego treścią.

Informacja o powołaniu nie została przedstawiona w akcie powołania, lecz w zwykłym piśmie informacyjnym, które nie zawierało żadnego pouczenia o możliwości, sposobie i terminie odwołania się do Sądu od zawartych w nim treści. Powódka przekonana była, że następnie otrzyma od pozwanej akt powołania, od którego przysługiwać jej będzie prawo odwołania się do Sądu, z uwagi na naruszenie jej praw pracowniczych nabytych w ramach umowy o pracę. Pismem z dnia 10 maja 2016 r. pozwana odwołała powódkę ze stanowiska, przekazując pismo w tej sprawie za pośrednictwem poczty, które powódka otrzymała w dniu 25.05.2016r.

W ocenie powódki, nie doszło do przekształcenia jej stosunku pracy z umowy o pracę na stosunek pracy na podstawie powołania, ponieważ:

a/ nie było podstaw prawnych (przepisów odrębnych o których mowa w art. 68 §1 k.p.) do przekształcenia umowy o pracę Powódki w stosunek pracy na podstawie powołania.

Nawiązanie stosunku pracy na podstawie powołania jest możliwe tylko wtedy, gdy przepis odrębny w rozumieniu art. 68 § 1 k.p. (samodzielnie lub w powiązaniu z innymi przepisami) wyraźnie odnosi się do podstawy nawiązania stosunku pracy (por. wyrok Sądu Najwyższego z 15 kwietnia 1999 r., I PKN 611/98, OSNAPiUS 2000 nr 12, poz. 474).

Pozwana wbrew art. 68 § 1 k.p. zastosowała do przekształcenia umowy o pracę zawartej z Powódką, w stosunek pracy na podstawie powołania, przepisy:

- art. 9 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 50) w związku z art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników dotyczące przekształcenia z mocy prawa stosunków pracy pracowników zatrudnionych na stanowiskach innych niż zatrudniona powódka (przepis dotyczy przekształcenia stosunków pracy zatrudnionych na stanowiskach kierowników komórek organizacyjnych w centrali, oddziałach regionalnych i placówkach terenowych, Powódka zaś zatrudniona była na stanowisku kierownika placówki terenowej, a nie kierownika komórki organizacyjnej w placówce terenowej).

Zgodnie z art. 9 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy „ Stosunki pracy pracowników zatrudnionych w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy na stanowiskach, o których mowa w art. 59 ust. 4 i art. 60 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą stają się stosunkami pracy na podstawie powołania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.)".

Tymczasem zgodnie z nowym brzmieniem art.60 ust.l ww. ustawy, „Prezes Kasy powołuje i odwołuje kierowników komórek organizacyjnych w centrali, oddziałach regionalnych i placówkach terenowych, o których mowa w art. 61 ust.l pkt. 1-3, a pozostałych pracowników zatrudnia na podstawie umowy o pracę, chyba że odrębne przepisy wymagają zatrudnienia na podstawie powołania."

Zdaniem Powódki, zmieniony przepis art. 60 ust. 1 nie ma do Niej zastosowania, bowiem Powódka nigdy nie była zatrudniona na stanowisku kierownika komórki organizacyjnej w placówce terenowej. Od początku zatrudnienia w Kasie, Powódka zajmowała stanowiska kierownicze głównego księgowego czy dyrektora Oddziału (...), a po zmianach organizacyjnych - kierownika placówki terenowej tj. jednostki organizacyjnej, wskazanej w § 5 ust. 1 statutu K. S..

Jednostki organizacyjne i komórki organizacyjne stanowią odrębne elementy w strukturze organizacyjnej Kasy i już nawet pobieżna analiza tej struktury wyklucza zamienne stosowanie tych pojęć.

Zgodnie z § 5 ust. 6 statutu, Prezes określa w regulaminie organizacyjnym oddziału regionalnego strukturę organizacyjną oddziału i podległych mu placówek terenowych. Regulamin organizacyjny Oddziału (...) KRUS w B., zatwierdzony przez Prezesa Kasy w dniu 30.03.2010 r., ze zm. określa w sposób jednoznaczny, że komórki organizacyjne, to: wydziały, referaty, wieloosobowe i jednoosobowe stanowiska pracy (§ 1 ust. 4 pkt 7). Wydziałem kieruje kierownik wydziału, referatem - kierownik referatu, zaś stanowiskiem pracy - pracownik upoważniony przez Dyrektora Oddziału (...) (§ 11 ). Placówki terenowe są natomiast jednostkami organizacyjnymi (§24), którymi kieruje kierownik placówki, przy pomocy zastępcy kierownika placówki (§ 27 ust. 1). W szczególności zaś § 28 ust. 3 ww. regulaminu stanowi, że strukturę organizacyjną P. Terenowej KRUS w A. tworzą następujące komórki organizacyjne:

• 1)  Lekarz (...) Inspektor Orzecznictwa Lekarskiego,

  2)  Wydział (...),

  3)  Wydział Świadczeń:

  a)  referat ds. emerytur i rent,

  b)  wieloosobowe stanowisko ds. świadczeń krótkoterminowych,

  c)  wieloosobowe stanowisko ds. ewidencji,

  4)  Wieloosobowe S. ds. Prewencji, (...) i Orzecznictwa Lekarskiego,

  5)  Wieloosobowe S. ds. Wypłat,

  6)  Wieloosobowe S. ds. Ogólnych.

Powódka nigdy nie była i nie jest kierownikiem żadnej z ww. komórek organizacyjnych w P. Terenowej w A.. Jest natomiast, zgodnie z § 28 ust. 6 ww. regulaminu - kierownikiem P. Terenowej w A..

- § 5 ust. 4a statutu Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 14 Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 maja 2010 r. (Dz. Urz. (...)poz.10 z późn. zm.), który został dodany przez § 1 zarządzenia nr 1 Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 stycznia 2016 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie nadania statutu Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. Urz. (...), poz.l), który nie ma zastosowania do powódki, ponieważ pozostaje w sprzeczności z ustawą o ubezpieczeniu społecznym rolników (D.U. z 2015r., poz. 704 z późn.zm.), w szczególności z art. 60, który całościowo i odmiennie niż zarządzenie (...)reguluje zasady odwoływania kierowników w Kasie oraz z powodu braku ustawowej delegacji prawnej dla (...)w zakresie szczegółowego określania sposobu zatrudniania (w tym odwoływania) kierowników jednostek organizacyjnych w Kasie.

Ustawa z dnia 22 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 50), zmieniająca zasady nawiązywania i rozwiązywania stosunków pracy z osobami zatrudnionymi na niektórych stanowiskach kierowniczych w Kasie, tj. na stanowiskach „kierowników komórek organizacyjnych w centrali, oddziałach regionalnych i placówkach terenowych", weszła w życie w dniu 11 stycznia 2016 r.

Tego samego dnia - 11 stycznia 2016 r. - weszło w życie zarządzenie nr 1 Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie zmiany statutu Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. Urz. (...), poz.l), które przez § 1 poszerzyło zapisy § 5 statutu o ust. 4a i ust. 4b stanowiące, że „Prezes Kasy powołuje i odwołuje dyrektorów oddziałów regionalnych i ich zastępców oraz kierowników placówek terenowych i ich zastępców", co jest „równoznaczne z nawiązaniem stosunku pracy na podstawie powołania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014r. poz. 1502 z późn. zm.)".

Zdaniem powódki, zapisy powyższego zarządzenia pozostają w jawnej sprzeczności z zapisami ww. ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r., bowiem ustawa określa wprost, że Prezes Kasy powołuje i odwołuje kierowników komórek organizacyjnych w centrali, oddziałach regionalnych i placówkach terenowych, natomiast zarządzenie (...)(akt prawa niższej rangi, wewnętrzny) stanowi odmiennie, że powoływani i odwoływani przez Prezesa Kasy są tylko dyrektorzy oddziałów i ich zastępcy oraz kierownicy placówek terenowych i ich zastępcy (a więc kierownicy jednostek organizacyjnych), przy czym pomija wszystkie stanowiska wskazane w ustawie.

Zdaniem powódki, jeśli ustawodawca zamierzał wskazać przy powoływaniu na stanowiska pracy w Kasie również kierowników jednostek organizacyjnych i ich zastępców, to intencję tę powinien jednoznacznie zapisać w ustawie. Tymczasem w sposób rażący, bez szczegółowej delegacji prawnej, „tylnymi drzwiami" (...)zmienił, uzupełnił, czy też poprawił swoim zarządzeniem ustawę, co w ocenie Powódki jest niedopuszczalne. Zmian tych dokonał w statucie, w którym na mocy art. 61 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (...)ma prawo określać jedynie wewnętrzną organizację Kasy, a nie zasady nawiązywania i rozwiązywania stosunków pracy. Te bowiem całościowo reguluje ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników w art. 59 i 60. Zdaniem powódki, zmiany wprowadzone do statutu Kasy powodują bałagan prawny, który wykorzystany został przez Pozwaną do odwołania jej z pracy na stanowisku kierownika placówki terenowej - w oparciu o niekorzystne zapisy zarządzenia (...), których nie zawiera ustawa. Tymczasem już 9 kwietnia 1997 r. Sąd Najwyższy w sprawie sygn. I PKN 68/97, OSNP z 1998 nr 3, poz. 77 wyraził pogląd, że Statut gminy nie może określać stanowisk pracy obsadzanych w drodze powołania w szerszym zakresie, niż to przewiduje ustawa, w której zostały określone podstawy nawiązania stosunku pracy z pracownikami samorządowymi (art. 2 ustawy o pracownikach samorządowych z dnia 22 marca 1990 r. Dz. U. nr 21, poz. 124 z późn. zm.). Zdaniem powódki, zasada ta ma pełne zastosowanie także do jej sytuacji prawnej.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, zmiany statutu Kasy wprowadzone zarządzeniem (...), zdaniem Powódki, nie mają do Niej zastosowania, ponieważ pozostają w sprzeczności z ustawą o ubezpieczeniu społecznym rolników, która w art. 59 i 60 całościowo i odmiennie niż zarządzenie (...)reguluje zasady powoływania kierowników w Kasie oraz z powodu braku ustawowej delegacji prawnej dla (...) w zakresie szczegółowego określania sposobu zatrudniania kierowników jednostek organizacyjnych w Kasie. Ani ustawa o u.s.r., ani żaden inny przepis nie zawiera upoważnienia dla (...)do określania w statucie Kasy kręgu osób, z którymi nawiązuje się stosunek pracy na podstawie powołania.

b/ nie było zgody powódki na przekształcenie umowy o pracę w stosunek pracy na podstawie

powołania,

c/ powódka nie otrzymała aktu powołania,

d/ doszło do naruszenia art. 2 (klauzuli demokratycznego państwa prawnego), art. 7 (zasady legalizmu, praworządności), art. 24 (zasady ochrony pracy), art. 32 ust.l (zasady równości wobec prawa ), art. 32 ust. 2 (zakazu stosowania dyskryminacji) Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zasady nie działania prawa wstecz - lex retro non agit (art. 3 kodeksu cywilnego), zasady ochrony praw nabytych, a przez to naruszenia bezpieczeństwa prawnego zatrudnienia Powódki i jej ochrony pracy w ramach umowy o pracę i przez to jednostronnie pozbawienie Powódki tej ochrony przy stosunku pracy na podstawie powołania z uwagi na treść art. 69 k.p., który wyłącza stosowanie do stosunku pracy z powołania przepisów regulujących tryb postępowania przy rozwiązywaniu umów o pracę, wskazywania przyczyny uzasadniającej to rozwiązanie, regulujących konsultację z organizacją związkową i dotyczących rozpatrywania sporów ze stosunku pracy w części dotyczącej orzekania o bezskuteczności wypowiedzeń, o odszkodowaniu w razie wypowiedzenia umowy o pracę i o przywracaniu do pracy.

Zasada państwa prawnego wymaga funkcjonowania systemu prawnego. Prawo nie powinno zaskakiwać obywateli. Generalną zasadą takiego systemu jest zakaz działania prawa wstecz (chyba że na korzyść obywateli). Zasada ochrony praw słusznie nabytych wynika z zasady demokratycznego państwa prawnego (Wyrok TK z 4 stycznia2000 r., K 18/99, OTK 2000, nr

zasady ochrony praw nabytych,

zasady nie działania prawa wstecz - lex retro non agit (art. 3 kodeksu cywilnego),

b/ niezgodne z prawem zastosowanie przez pozwaną do odwołania powódki - Kierownika placówki terenowej - przepisu:

-

art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (D.U. z 2015 r., poz. 704 z późn.zm.) dotyczącego odwołania pracowników zatrudnionych na stanowiskach innych niż zatrudniona Powódka (przepis dotyczy odwołania kierowników komórek organizacyjnych w centrali, oddziałach regionalnych i placówkach terenowych, Powódka zaś zatrudniona była na stanowisku kierownika placówki terenowej, a nie kierownika komórki organizacyjnej w placówce terenowej),

-

§ 5 ust. 4a statutu K. S., stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 14 Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 maja 2010 r. (Dz. Urz. MRiRW poz. 10 z późn. zm.), który został dodany przez § 1 zarządzenia nr 1 Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 stycznia 2016 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie nadania statutu K. S. (Dz. Urz. (...), poz.l) i nie ma zastosowania do powódki, ponieważ pozostaje w sprzeczności z ustawą o ubezpieczeniu społecznym rolników (D.U. z 2015r., poz. 704 z późn.zm.), w szczególności z art. 60, który całościowo i odmiennie niż zarządzenie (...) reguluje zasady odwoływania kierowników w Kasie oraz z powodu braku ustawowej delegacji prawnej dla (...) w zakresie szczegółowego określania sposobu zatrudniania (w tym odwoływania) kierowników jednostek organizacyjnych w Kasie;

Zdaniem powódki, stanowiska zawarte w obu ww. pismach: z 19.01.2016 r. i 10.05.2016 r. nie mają oparcia w obowiązujących przepisach prawa.

Zmiana stosunku pracy powódki z umowy o pracę na czas nieokreślony na powołanie, dokonane, zdaniem powódki, przez pozwaną wbrew przepisom prawa, a następnie bezprawne odwołanie powódki z zajmowanego stanowiska, narusza jej bezpieczeństwo prawne i finansowe. Mimo ponad 24 - letniej nienagannej pracy w Kasie, długoletniego doświadczenia zawodowego i organizacyjnego oraz wieloletniej, aktywnej współpracy z instytucjami działającymi na rzecz bezpieczeństwa pracy w środowisku rolniczym, powódka została bezzasadnie pozbawiona trwałości stosunku pracy i „wypchnięta" na bezrobocie na niecałe 5 łat przed emeryturą przy czym w ogóle nie otrzymała od pozwanej propozycji innej pracy. Dyrektor reprezentujący pozwany zakład pracy, zatrudniony w Kasie w lutym 2016r., nie przeprowadził z powódką żadnej rozmowy, dotyczącej oceny lub warunków jej pracy. Zdecydował o zwolnieniu powódki z pracy, mimo iż nie poznał jej osiągnięć zawodowych, stosunku do pracy, do pracowników, czy interesantów, ani jej predyspozycji, umiejętności, czy też postaw życiowych. Decyzję o odwołaniu przekazał pocztą, na adres domowy powódki, w trakcie jej zwolnienia lekarskiego, kilkanaście dni po nagłym ataku choroby i niespodziewanej operacji powódki.

Swoimi działaniami pozwana podważyła zaufanie powódki do państwa i prawa. Powódka czuje się przez pozwaną źle potraktowana i dyskryminowana. Sytuacja podobna zaistniała w 2007r., kiedy we wrześniu 2007 r. urzędujący wówczas i obecnie ponownie powołany Prezes Kasy wypowiedział powódce umowę o pracę na stanowisku dyrektora Oddziału (...) KRUS w A., nie stawiając żadnych zarzutów merytorycznych, czy porządkowych, a jedynie wykorzystując zmiany organizacyjne przeprowadzone w Kasie. Dopiero w wyniku zmian na scenie politycznej, za zgodą powódki, w grudniu 2007 r. wypowiedzenie to wycofał, a powódka przywrócona została do pracy na stanowisko p.o. kierownika, a następnie - kierownika P. Terenowej KRUS w A., z którego obecnie ponownie jest odwoływana za zgodą ww. Prezesa.

Powódka zawsze postępowała zgodnie z zasadą neutralności politycznej, która powinna być immanentną cechą każdego urzędnika państwowego. Jej decyzje wynikały z przepisów prawa, nie zaś z sympatii społecznych, politycznych, czy jakichkolwiek innych. Powódka nigdy prywatnie nie angażowała się politycznie, ani nie popierała kogokolwiek w tym względzie. W pracy zawodowej współpracowała ze wszystkimi instytucjami działającymi na rzecz rolnictwa i nie stanowiło dla niej różnicy, z jakiego środowiska pochodzili ich przedstawiciele.

Postępowanie pozwanej w sprawie powódki jest bezprawne i nieetyczne, sprzeczne z zasadami określonymi w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności z jej w art. 2, art.7, art. 24 i art. 32, narusza godność, podstawowe prawa i wolności powódki i nosi znamiona działań dyskryminacyjnych.

Pozwana K. S. Oddział (...) w B. w odpowiedzi na pozew domagała się oddalenia powództwa w całości.

W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazała, iż na podstawie art. 9 ustęp 2 pkt 1 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz niektórych innych ustaw /Dz. U. z 2016 r. poz. 50/ w związku z § 5 ustęp 4a statutu K. S. stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 14 Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 maja 2010 r. / Dz. U. (...) poz. 10/, który został dodany przez § 1 zarządzenia nr 1 Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 stycznia 2016 r. w sprawie zmiany Statutu K. S./Dz. U. (...) poz. 1/ stosunek pracy powódki stał się stosunkiem pracy na podstawie powołania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. -Kodeks pracy /Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm./, o czym została ona zawiadomiona pismem z dnia 19 stycznia 2016 r., które otrzymała w dniu 21 stycznia 2016 r. i potwierdziła własnoręcznym podpisem. Pismem z dnia 22.06.2016 r. poinformowano powódkę, że trzymiesięczny okres wypowiedzenia stosunku pracy, rozpocznie się po upływie okresu usprawiedliwionej nieobecności w pracy i po wykorzystaniu urlopu wypoczynkowego zostanie zwolniona z obowiązku świadczenia pracy. Prawodawca ukształtował zasady nawiązywania i rozwiązywania stosunków pracy z osobami zatrudnionymi na stanowiskach kierowniczych w Centrali, oddziałach regionalnych i placówkach terenowych na mocy ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz niektórych innych ustaw /Dz. U. poz. 50/ oraz zarządzenia nr 1 Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 stycznia 2016 r. w sprawie zmiany Statutu (...) Rolniczego (...)

Rolą Prezesa Kasy, jako pracodawcy, a także podległego zgodnie z art. 34 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów /Dz. U. z 2012 r., poz. 392 z późn. zm./ oraz art. 23 ust. 3a ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej /tj. Dz. U. z 2015 r., poz. 812 z późn. zm./ - Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi organowi administracji rządowej - jest wykonywanie obowiązków prawnych ustanawianych przez ustawodawcę oraz innych władnych do tego prawodawców.

Kwestię zasad zatrudniania pracowników K. S. w pierwszej kolejności reguluje ustawa z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz. U. z 2016 r. poz. 277/. W obecnym brzmieniu art. 60 ust. 1 dla części pracowników K. S. zatrudnionych na stanowiskach kierowników komórek organizacyjnych w Centrali, oddziałach regionalnych i placówkach terenowych stosunek pracy powstaje na podstawie powołania w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. Na mocy zaś art. 8a wskazanej ustawy stosunek pracy wszystkich dotychczasowych pracowników zatrudnionych na tychże stanowiskach ulega przekształceniu w stosunek pracy na podstawie powołania. Szczegółowy katalog stanowisk objętych wskazanym stosunkiem pracy przedstawiony został w § 5 ust. 4a i 4b Statutu KRUS w brzmieniu nadanym zarządzeniem nr 1 Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 stycznia 2016 r. /Dz. U. (...) poz. 1/ zmieniającego zarządzenie w sprawie nadania statutu K. S.. Zgodnie z jego dyspozycją, stosunkiem pracy na podstawie powołania objęte zostały stanowiska dyrektorów oddziałów regionalnych i ich zastępców oraz kierowników placówek terenowych i ich zastępców. W akcie tym nie zostały wskazane pozostałe stanowiska kierownicze, na których zatrudniani są pracownicy np. kierownicy wydziałów, kierownicy referatów. Dlatego logicznym następstwem wydaje się odpowiednia modyfikacja dokonana w Statucie Kasy.

Zgodnie z art. 68 § 1 Kodeksu pracy stosunek pracy na podstawie powołania może zostać nawiązany tylko w przypadkach określonych w odrębnych przepisach prawa. W obecnie obowiązującej doktrynie prawa pracy dominuje pogląd, że „odrębnymi przepisami" mogą być wyłącznie pozakodeksowe akty prawne rangi ustawowej /por. np. P. Korus, Komentarz do art. 68, pkt 1 i 2 (w:) Kodeks pracy. Komentarz, red. A. Sobczyk, Warszawa 2014 , s. 361-362; B.M. Ćwiertniak, Pozaumowne stosunki pracy [w:] Prawo pracy i ubezpieczeń społecznych, red. K.W. Baran, Warszawa 2013, s. 293-294./. Warunek taki jest spełniony, gdyż mamy tu do czynienia z ogólnym wskazaniem na objęcie pracowników zatrudnionych na kierowniczych stanowiskach w Kasie stosunkiem pracy na podstawie powołania, z wyraźnym wskazaniem na powołanie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, tj. opisanym w Rozdziale III Oddział 1. Kwestią wątpliwą w ocenie powódki jest rozszerzenie tego katalogu poprzez enumeratywne wymienienie stanowisk objętych przekształceniem stosunku pracy w Statucie Kasy, nadanym na mocy zarządzenia ministra właściwego do spraw rozwoju wsi, tj. obecnie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Zgodnie z ustawową delegacją wskazaną w art. 60 ust. 2 z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników - rolą Statutu Kasy jest określenie jej wewnętrznej organizacji, a wskazany minister jest jedynym władnym do ustalenia tego podmiotem. Należy tu podkreślić rangę samego zarządzenia jako aktu prawnego. Zgodnie z art. 93 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej /Dz. U. z 1997 r., Nr 78, poz. 483 z późn. zm./ zarządzenie ministra kierującego działem administracji rządowej obowiązuje jednostki podległe wydającemu. Wyłączenie ich mocy obowiązywania dotyczy tylko obywateli, osób prawnych i innych podmiotów zewnętrznych, nie zaś samego organu nim objętego, czy pracowników zatrudnionych w urzędzie utworzonym do jego obsługi. Władztwo takie wynika również ze wskazanych już przepisów ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów oraz ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej. Nie ma, zatem podstawy w ocenie pozwanego, do zakwestionowania możliwości doprecyzowania w ramach kompetencji organizacyjnej przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi katalogu stanowisk objętych przekształceniem stosunku pracy na podstawie powołania w granicach ustawowej ramy nakreślonej w art. art. 60 ust. 1 ustawa z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników. Należy przy tym wskazać, że w orzecznictwie Sądu Najwyższego odnoszącym się do zakresu stosowania art. 68 § 1 Kodeksu pracy od 2005 dominować zaczyna pogląd o wąskim rozumieniu tego przepisu, wskazując, że sam przepis o powołaniu na stanowisko nie jest wystarczającą podstawą do powstania stosunku pracy na podstawie powołania. Tak przyjęto m.in. w wyrokach: z dnia 6 września 2005 r. /wyrok Sądu Najwyższego, sygn. I PK 58/05, OSNP 2006, nr 13-14, poz. 205/ w odniesieniu do dyrektora administracyjnego szkoły wyższej, z dnia 19 lutego 2007 r. /wyrok Sądu Najwyższego, sygn. I PK 238/06, OSNP 2008, nr 7-8, poz. 96/ w odniesieniu do członków zarządu wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, z dnia 12 lipca 2007 r. /wyrok Sądu Najwyższego, sygn. I PK 45/07, OSNP 2008, nr 17-18, poz. 255/ w odniesieniu do kwestora szkoły wyższej, z dnia 3 kwietnia 2008 r. /wyrok Sądu Najwyższego, sygn. II PK 281/07, OSNP 2009, nr 17-18, poz. 221/ dotyczącym kierownika urzędu stanu cywilnego, z dnia 4 listopada 2008 r. /wyrok Sądu Najwyższego, sygn. II PK 78/08, OSNP 2010, nr 7-8, poz. 89/ dotyczącym dyrektora powiatowego urzędu pracy oraz z dnia 12 maja 2010 r. /wyrok Sądu Najwyższego, sygn. I PK 10/10, LEX nr 602199/, dotyczącym dyrektora jednostki badawczo-rozwojowej.

Analiza orzecznictwa wskazuje, że delegacja prawna do nawiązywania stosunku pracy na podstawie powołania musi być wprost określona w ustawie poprzez wskazanie, że w danej kategorii stanowisk pracy nawiązanie stosunku pracy będzie następowało na podstawie powołania w rozumieniu przepisów prawa pracy.

W odpowiedzi na wskazany pozew należy zatem podkreślić, iż zarówno ustawa, jak i akt wykonawczy do niej, jakim niewątpliwie jest Statut Kasy, w sposób nie budzący wątpliwości stanowią na gruncie powyższego delegację do przekształcenia stosunku pracy powódki w stosunek pracy na podstawie powołania, a tym samym nie można potwierdzić zarzutu działania pozornego przez pracodawcę.

Stosunek pracy na podstawie powołania jest powszechnie uznawany za ten rodzaj stosunku prawnego łączącego pracodawcę i pracownika, który charakteryzuje się znacznie mniejszą trwałością niż umowa o pracę. Mając to na uwadze oraz przepis art. 9 Kodeksu pracy, można przypuszczać, że intencją prawodawcy było korzystniejsze uregulowanie stosunków pracy w K. S. dzięki postanowieniom statutu Kasy, niż to wynika z przepisów ww. ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Dyspozycja art. 60 ust. 1 znowelizowanej ustawy mogłaby dotknąć każdą osobę zatrudnioną na stanowisku kierowniczym (ponad 700 osób), a takim stanowiskiem z pewnością jest również stanowisko kierownika placówki. Statut wskazał jednak tylko stanowiska dyrektora i zastępcy dyrektora oddziału regionalnego oraz kierownika i zastępcy kierownika placówki terenowej, nie wymienia pozostałych stanowisk kierowniczych w jednostkach organizacyjnych. Są to zapisy statutowe jednoznacznie korzystniejsze dla pozostałych pracowników zajmujących stanowiska kierownicze w (...). Przyjęcie przez pracodawcę innej interpretacji ustawy i statutu mogłoby doprowadzić do dużo większego osłabienia stosunków pracy dużej grupy pracowników Kasy, jak również powstałoby ryzyko np. bardzo licznych sporów sądowych itd. Wspomniany art. 9 Kodeksu pracy mówi o tym, że przepisy statutu są elementem prawa pracy. Z kolei art. 18 § 2 Kodeksu pracy wyraźnie wskazuje, że postanowienia umów i aktów, na których podstawie powstaje stosunek pracy, nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy. Wobec powyższego pracodawca uznał, że przepisy statutu ograniczają możliwość niekorzystnego z punktu widzenia pracownika przekształcenia umowy o pracę dla grupy ok. 600 osób w stosunek pracy na podstawie powołania, a stawiają w mniej korzystnej sytuacji grupę ok. 60 pracowników, których stanowiska prawodawca wyraźnie wskazał. Powoływanie się przez stronę powodową na pozorność dokonanej przez pracodawcę czynności jest, więc całkowicie nieuzasadnione. W świetle przepisów ustawy i statutu przekształcenie dotyczy wyraźnie wskazanej grupy pracowników, w tym kierowników placówek.

Wskazane przepisy prawa pracy stanowiły wystarczającą delegację tak do przekształcenia z mocy prawa umowy o pracę w stosunek pracy na podstawie powołania, jak również do odwołania powódki ze stanowiska Kierownika P. w trybie przewidzianym w art. 70 Kodeksu pracy.

Bez znaczenia w tym przypadku są rozważania w przedmiocie rozróżnienia pojęcia kierownika komórki organizacyjnej a kierownika jednostki organizacyjnej wywodzone na gruncie § 4 i 5 Statutu K. S. i Regulaminu organizacyjnego Oddziału (...) KRUS w B. zatwierdzonego przez Prezesa Kasy w dniu 30 marca 2010 r. Prawodawca kwestię rozwinięcia ustawowego określenia „kierowników komórek organizacyjnych w centrali, oddziałach regionalnych i placówkach terenowych reguluje w Statucie niezależnie od definicji wskazanych w akcie niższej rangi, jakim jest Regulamin organizacyjny Kasy. Zgodnie z jego wolą wyrażoną w § 5 ust. 4a i 4b Statutu KRUS za stanowiska te w oddziałach regionalnych uznać należy dyrektorów oddziałów regionalnych, ich zastępców oraz kierowników placówek terenowych i ich zastępców.

Mając na uwadze art. 8a ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz niektórych innych ustaw, pracodawca prawidłowo zawiadomił powódkę o przekształceniu jej stosunku pracy w stosunek pracy na podstawie powołania z mocy samego prawa. Przekształcenie takie nie wymaga wyrażenia przez niego zgody, gdyż o jego zaistnieniu decyduje wola ustawodawcy wyrażona w akcie prawa rangi prawa powszechnie obowiązującego. Przykładem takiego przekształcenia była również m.in. ustawa z dnia 30 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o służbie cywilnej oraz niektórych innych ustaw /Dz. U. z 2016 r. poz. 34/. Zgodnie z art. 70 § 1 i § l ¹ Kodeksu pracy - pracownika zatrudnionego na podstawie powołania można w każdym czasie i miejscu odwołać, zaś samo odwołanie powinno być sporządzone na piśmie. Z akt osobowych powoda wynika, że wymogi te po stronie pracodawcy zostały spełnione. Ustawodawca nie wymaga przy tym podawania uzasadnienia decyzji organu odwołującego, ani też poza wskazanym wymogiem formy pisemnej, niczym jej nie warunkuje. Takie też stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 27 kwietnia 2010 r. - II PK 314/09, w którym podkreślił, że odwołanie pracownika ze stanowiska musi być dokonane w formie pisemnej, lecz nie musi zawierać przyczyny odwołania. Pracownik zatrudniony na podstawie powołania nie może kwestionować skutecznie odwołania równoznacznego z wypowiedzeniem umowy o pracę ze względu na brak uzasadnionej przyczyny.

Sąd ustalił, co następuje:

B. M. pozostawała zatrudniona w K. S. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od 1 lutego 1992 roku na stanowiskach - głównego księgowego, p.o. dyrektor Oddziału (...) KRUS w A. a następnie dyrektora. Po zmianach organizacyjnych, od 28 grudnia 2007 r. kontynuowała pracę na stanowisku p.o. Kierownika, a następnie - Kierownika P. Terenowej KRUS w A. (dowód: k. 2, 28, 31, 150, 154 części B akt osobowych powódki).

W dniu 21 stycznia 2016 r., B. M. otrzymała od pracodawcy zawiadomienie nr 0100- OP.120.1.2016 z dnia 19 stycznia 2016 r., informujące, że na podstawie art. 9 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r . o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 50) w związku z § 5 ust. 4a statutu K. S., stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 14 Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 maja 2010 r. (Dz. Urz. MRiRW poz. 10 z późn. zm.), z dniem 11 stycznia 2016 roku jej stosunek pracy zawarty na podstawie umowy o pracę z Kasą Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego staje się stosunkiem pracy na podstawie powołania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.).

(dowód: pismo – k. 13)

Pismem z dnia 10 maja 2016 r. doręczonym B. M. w dniu 25.05.2016r. pozwany pracodawca odwołał powódkę ze stanowiska Kierownika P. Terenowej KRUS w A. (dowód: pismo wraz z potwierdzeniem odbioru – w aktach osobowych powódki).

Sąd zważył, co następuje:

Jak wynika z treści pozwu, powódka uważa, iż pomimo stanowiska pracodawcy o przekształceniu podstawy jej stosunku pracy z umownego na powołanie, dalej łączy ją z pozwanym pracodawcą umowny stosunek pracy.

Z twierdzeniem tym, w ocenie Sądu, należy się zgodzić.

Zgodnie bowiem z art. 68 § 1 Kodeksu pracy, stosunek pracy na podstawie powołania może zostać nawiązany tylko w przypadkach określonych w odrębnych przepisach prawa.

Kodeks pracy nie wymienia stanowisk, na których stosunek pracy nawiązuje się na podstawie powołania, ani nie określa ich charakteru, poprzez wskazanie, że chodzi o stanowiska kierownicze. Ciężar określenia zakresu podmiotowego tego stosunku pracy ustawodawca przerzucił na przepisy szczególne. Obecnie przyjmuje się, że odrębnymi mogą być tylko przepisy rangi ustawowej. Powołanie nie może być więc wprowadzone w drodze rozporządzenia ani na podstawie jakichkolwiek innych przepisów, np. statutów, regulaminów, prawa miejscowego. Tak też stwierdził SN w wyr. z 24.5.2001 r. (I PKN 404/00, OSNP 2003, Nr 6, poz. 146), według którego statut organizacyjny wojewódzkiego zakładu weterynarii nie stanowił podstawy prawnej nawiązania stosunku pracy z powołania z rejonowym lekarzem weterynarii, ponieważ nie można było mu nadać charakteru przepisu odrębnego w rozumieniu art. 68 § 1 KP. Podobnie statut gminy nie może przewidywać zatrudnienia na podstawie powołania innych osób niż wskazane w pragmatyce samorządowej (wyr. SN z 9.4.1997 r., I PKN 68/97, OSNAPiUS 1998, Nr 3, poz. 77).

Kwestię zasad zatrudniania pracowników K. S. reguluje ustawa z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz. U. z 2016 r. poz. 277/.

W obecnym brzmieniu art. 60 ust. 1 tej ustawy, obowiązującym od dnia 11 stycznia 2016r., dla części pracowników K. S. zatrudnionych na stanowiskach kierowników komórek organizacyjnych w centrali, oddziałach regionalnych i placówkach terenowych stosunek pracy powstaje na podstawie powołania w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy.

Na mocy zaś art. 9 ust 2 ustawy zmieniającej z dnia 22.12.2015r. (Dz.U. z 2016r. poz. 50), stosunek pracy wszystkich dotychczasowych pracowników zatrudnionych na tychże stanowiskach ulega przekształceniu w stosunek pracy na podstawie powołania.

Zdaniem Sądu, powyższa nowelizacja nie obejmuje jednak stanowiska zajmowanego przez powódkę tj. Kierownika P. Terenowej A., gdyż nie jest to stanowisko kierownika komórki organizacyjnej w placówce terenowej.

Zwrot „kierownik komórki organizacyjnej” w brzmieniu nadanym nowelizacją z dnia 22.12.2015r. nie jest zdefiniowany w ustawie o ubezpieczeniu społecznym rolników. Dlatego też normatywne jego znaczenie wynika, zdaniem Sądu, z dokumentów regulujących strukturę organizacyjną Kasy.

Należy zatem wskazać, iż Regulamin Organizacyjny Oddziału (...) KRUS w B., zatwierdzony przez Prezesa Kasy w dniu 30.03.2010 r., (ze zm.) określa, że komórki organizacyjne, to: wydziały, referaty, wieloosobowe i jednoosobowe stanowiska pracy (§ 1 ust. 4 pkt 7). Wydziałem kieruje kierownik wydziału, referatem - kierownik referatu, zaś stanowiskiem pracy - pracownik upoważniony przez Dyrektora Oddziału (...) (§ 11).

Placówki terenowe są natomiast jednostkami organizacyjnymi, którymi kieruje kierownik placówki, przy pomocy zastępcy kierownika placówki ((§24,§ 27 ust. 1). W szczególności zaś § 28 ust. 3 ww. regulaminu stanowi, że strukturę organizacyjną P. Terenowej KRUS w A. tworzą następujące komórki organizacyjne:

• 1)  Lekarz (...) Inspektor Orzecznictwa Lekarskiego,

  2)  Wydział (...),

  3)  Wydział Świadczeń:

  a)  referat ds. emerytur i rent,

  b)  wieloosobowe stanowisko ds. świadczeń krótkoterminowych,

  c)  wieloosobowe stanowisko ds. ewidencji,

  4)  Wieloosobowe S. ds. Prewencji, (...) i Orzecznictwa Lekarskiego,

  5)  Wieloosobowe S. ds. Wypłat,

  6)  Wieloosobowe S. ds. Ogólnych.

/por. regulamin organizacyjny k. 39—82/

Powyższa regulacja wskazuje zatem, w ocenie Sądu, iż stanowisko kierownika placówki terenowej nie jest tożsame ze stanowiskiem kierownika komórki organizacyjnej w tej placówce.

Należy zgodzić się zatem ze stanowiskiem powódki, iż nigdy nie była i nie jest kierownikiem żadnej z ww. komórek organizacyjnych w P. Terenowej w A.. Jest bowiem kierownikiem P. Terenowej w A..

Dlatego też, w ocenie Sądu, Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi w zarządzeniu nr 1 z dnia 11 stycznia 2016 r. /Dz. U. (...) poz. 1, k. 35/ w sposób przekraczający zakres ustawowy stanowisk objętych nawiązaniem stosunku pracy z powołania, rozszerzył katalog stanowisk objętych wskazanym stosunkiem pracy. Według zmienionego § 5 ust. 4a i 4b Statutu KRUS, stosunkiem pracy na podstawie powołania objęte zostały stanowiska dyrektorów oddziałów regionalnych i ich zastępców oraz kierowników placówek terenowych i ich zastępców. Zmiana ta pozostaje jednak w sprzeczności z ustawą o ubezpieczeniu społecznym rolników, w szczególności z art. 60, który całościowo i odmiennie niż zarządzenie (...) reguluje zasady odwoływania kierowników w Kasie oraz z powodu braku ustawowej delegacji prawnej dla (...) w zakresie szczegółowego określania sposobu zatrudniania (w tym odwoływania) kierowników jednostek organizacyjnych w Kasie.

Dlatego też należało ustalić, iż wejście w życie w dniu 11 stycznia 2016r. nowelizacji ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników nie spowodowało przekształcenia umownego stosunku pracy łączącego powódkę i pozwanego pracodawcę w stosunek pracy z powołania. Zawiadomienie KRUS z dnia 19 stycznia 2016 r., nr 0100- OP.120.1.2016, informujące powódkę, że na podstawie art. 9 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r . o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 50) w związku z § 5 ust. 4a statutu K. S., stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 14 Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 maja 2010 r. (Dz. Urz. MRiRW poz. 10 z późn. zm.), z dniem 11 stycznia 2016 roku jej stosunek pracy zawarty na podstawie umowy o pracę z K. S. stał się stosunkiem pracy na podstawie powołania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, pozostał w ocenie Sądu bez wpływu na dotychczasową podstawę zatrudnienia powódki tj. umowy o pracę.

Skoro zatem po dniu 11 stycznia 2016r. powódka nadal pozostawała zatrudniona na podstawie umowy o pracę, pracodawca nie mógł jej odwołać w trybie przewidzianym dla stosunku pracy z powołania (art. 70-72 kp).

Pismo pracodawcy z dnia 10 maja 2016 r. doręczone B. M. w dniu 25.05.2016r. „odwołujące” powódkę ze stanowiska Kierownika P. Terenowej KRUS w A. z zachowaniem okresu wypowiedzenia, należy zatem, w ocenie Sądu, potraktować jako wypowiedzenie powódce umowy o pracę.

Wypowiedzenie to jest jednak wadliwe, ponieważ nie zawiera wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie umowy – narusza zatem obowiązek wynikający z treści art. 30§4 kp.

Zgodnie z dyspozycją art. 45 § 1 kp w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy – stosownie do żądania pracownika – orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu – o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Uprawnienie wynikające z w/w przepisu kodeksu pracy przysługuje pracownikowi zarówno wtedy, gdy wskazana w wypowiedzeniu przyczyna jest niejasna, niedostatecznie konkretna i niezrozumiała dla pracownika, jak i wówczas gdy przyczyna ta jest nieuzasadniona.

Skoro zatem wypowiedzenie umowy o pracę powódce nie wskazuje przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie – zasadne jest roszczenie powódki o zapłatę odszkodowania w wysokości 3 miesięcznego wynagrodzenia liczonego jako ekwiwalent za urlop wypoczynkowy.

Wysokość przyznanego odszkodowania – 20.700,00 zł. odpowiada trzymiesięcznemu wynagrodzeniu powódki stanowiącemu podstawę do wyliczenia ekwiwalentu za urlop, wskazanemu w zaświadczeniu pracodawcy (k. 94).

Wobec powyższego na podstawie art. 45§1 kp orzeczono jak w pkt I sentencji wyroku.

W przedmiocie kosztów procesu orzeczono na zasadzie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. Ponieważ pozwana przegrała proces w całości, jest zobowiązana zwrócić powódce koszty zastępstwa prawnego, wysokość których ustalono na podstawie § 9 ust. 1pkt 2 w zw. z § 2 ust. 5 Rozporządzenia z dnia 22 października 2015 r. Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804) i zasądzono z tego tytułu od pozwanej K. S. Oddział regionalny w B. na rzecz B. M. kwotę 3.600,00 złotych (punkt II sentencji wyroku).

SSR Karol Kwiatkowski