Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Suwałkach

UZASADNIENIE

Powódka A. W. (1) w pozwie skierowanym przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w C. domagała się zasądzenia od pozwanej na swoją rzecz ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w wymiarze: 20 dni za rok 2023; 26 dni za rok 2022; 26 dni za rok 2021; 13 dni za rok 2020 - w łącznej wysokości 14.684,60 zł, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty oraz zasądzenia od pozwanej na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, iż od dnia 1 grudnia 2016r. do dnia 1 sierpnia 2023r. była zatrudniona przez Spółdzielnię Mieszkaniową (...) w C. w zakładzie pracy na stanowisku Prezes Zarządu. Umowa o pracę została rozwiązania za porozumieniem stron w dniu 1 sierpnia 2023r. Powódka wskazała, iż nie wykorzystała przysługującego jej urlopu wypoczynkowego. Wobec rozwiązania stosunku pracy powódce przysługuje ekwiwalent pieniężny za niewykorzystanie urlopu wypoczynkowego, który według obliczeń powódki wynosi 14.684,60 zł.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 14.03.2024r. Sąd uwzględnił powództwo w całości (nakaz zapłaty k. 14).

W sprzeciwie wniesionym do całości nakazu zapłaty pozwana Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w C. domagała się oddalenia powództwa i zasądzenia od powódki na rzecz pozwanej kosztów postępowania sądowego, w tym koszów zastępstwa prawnego według norm przepisanych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Zdaniem pozwanej, przyjmując, że powódka została zatrudniona na pół etatu wówczas można przyjąć, że winna ona w okresie zatrudnienia świadczyć pracę 4 godzinny dziennie przez pięć dni w tygodniu. Faktycznie powódka świadczyła pracę w wymiarze jednej godziny we wtorki oraz jednej godziny we czwartki, tj. dwie godziny tygodniowo. W okresie letnim powódka świadczyła pracę jeszcze rzadziej. W pozostałym okresie powódka faktycznie nie świadczyła pracy, zachowywała prawo do wynagrodzenia, a zatem wykorzystywała urlop. Sytuacja taka miała miejsce od początku zatrudnienia powódki. Z tych powodów pozwana twierdzi, że powódka wykorzystała cały przysługujący jej urlop za lata 2016 - 2023. Jako urlop powódki winno być bowiem potraktowane nieświadczenie przez nią pracy w okresach, które wynikały z braku podpisów na listach obecności. Pozwana nie posiada jakichkolwiek innych dowodów świadczących o tym, że powódka pozostawała w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy w okresie przez nią wskazywanym. Posiadane przez pozwaną informacje pochodzące zarówno od członków Rady Nadzorczej jak i innych członków spółdzielni świadczą o tym, że powódka wykorzystała w całości przysługujący jej urlop, a jej roszczenie o ekwiwalent jest bezzasadne. Powódka z sobie znanych powodów nie wykonywała swoich obowiązków, nie przestrzegała dyscypliny pracy, czasu pracy i porządku, nie prowadziła akt osobowych pracowników, rejestru pracowników, byłych pracowników, list obecności, ewidencji czasu pracy, nie kontrolowała dyscypliny pracy, nie prowadziła zestawienia i rozliczenia wyjść prywatnych pracowników. W zasadzie brak jest jakiejkolwiek formy udokumentowania działalności powódki jako Prezesa Zarządu. Powódka nie prowadziła również w sposób rzetelny ewidencji wykorzystania urlopów. Zdaniem pozwanej, roszczenie powódki jest niezasadne również z tej przyczyny, że powódka pobrała od pozwanego nienależne świadczenie związane z wypłatą zawyżonych kwot z tytułu wynagrodzenia za pracę w okresie od 01 lipca 2021 r. do 01.08.2023 r. Powódka stworzyła aneksy (bez numeru) do umowy o pracę, aneksy nie zostały przez nikogo podpisane, natomiast została na nie naniesiona pieczęć Rady Nadzorczej (bez zgody jakiegokolwiek członka Rady Nadzorczej). Wysokość podwyżek oraz termin ich wprowadzenia może sugerować, że powódka usiłowała podwyższać swoje wynagrodzenie tak aby odpowiadało ono aktualnemu minimalnemu wynagrodzeniu. Łącznie powódka uzyskała bezpodstawnie kwotę 8.110,00 zł. Pominięcie bezpodstawnie uzyskanego świadczenia w ocenie pozwanego naruszałoby zasady współżycia społecznego, a w szczególności zasadę uczciwości i sprawiedliwości. W ocenie pozwanego żądanie powódki stanowi również nadużycie prawa w rozumieniu art. 5 k.c. w związku z art. 300 k.p. poprzez domaganie się przez powódkę zapłaty ekwiwalentu w sytuacji, gdy uzyskała ona nienależne świadczenie w związku z wypłatą wynagrodzenia w nieprawidłowej wysokości.

Ostatecznie precyzując powództwo (pismo z dnia 17.06.2024r. k. 101-106), powódka A. W. domagała się zasądzenia od pozwanej na swoją rzecz ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w wymiarze:

a)  8 dni za rok 2023;

b)  13 dni za rok 2022;

c)  13 dni za rok 2021;

d)  8,5 dnia za rok 2020;

- w łącznej wysokości 14.684,60 zł, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od

dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty;

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

A. W. (1) pozostawała zatrudniona w Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w C. na stanowisku prezesa zarządu w wymiarze ½ etatu na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 30.11.2016r. Umowa o pracę została rozwiązana na mocy porozumienia stron, z dniem 01.08.2023r. Ostatnie wynagrodzenie za pracę A. W., obowiązujące od dnia 01.07.2023r. stanowiło kwotę 3.600,00 zł. brutto.

/dowód: dokumenty zgromadzone w aktach osobowych powódki/

Jak wynika z Protokołu Lustracji Pełnej za lata 2020 - 2022 Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w C. przeprowadzonej w okresie od 15 listopada do 31 grudnia 2023 przez lustratora K. M.. Na stronie 4 Protokołu w pkt 2 zawarto zapis, że sprawdzeniu poddano 1 teczkę akt osobowych, analiza wykazała, że w teczce podzielonej na trzy części (A,B i C) nie znajdowały się wymagane prawem aktualne dokumenty, potwierdzające m.in. zasadność dopuszczenia do pracy świadectwa aktualnych okresowych badań lekarskich, zmiany w angażach nie były podpisane przez osoby upoważnione do podpisu (brak podpisów oraz uchwał Rady Nadzorczej dotyczących zmiany umowy o pracę członka Zarządu). Wyniki analizy wg. lustratora należy ocenić na całkowicie niedopuszczalnym poziomie, taki stan może prowadzić do nieuzasadnionych roszczeń pracowniczych. W pkt 3 zawarto zapis: w zakresie wykorzystania urlopów wypoczynkowych ustalono, że w badanych latach nie prowadzono ewidencji wykorzystania urlopów wypoczynkowych przez pracowników podległych Zarządowi oraz sam Zarząd nie prowadził takiej ewidencji wobec siebie. W Spółdzielni czas pracy nie był ewidencjonowany w indywidualnych kartach pracy poszczególnych pracowników. Taki stan dokumentacji nie pozwalał sporządzić zestawień miesięcznych, rocznych z wykorzystania czasu pracy i wykorzystania urlopów przez poszczególnych pracowników.

W okresie, gdy Prezesem Zarządu była A. W. nie były prowadzone karty ewidencji czasu pracy oraz pracownicy nie potwierdzali przybycia i obecności w pracy na listach obecności. Od momentu, gdy Prezesem Zarządu została E. J. prowadzi ona indywidualne karty ewidencji czasu pracy.

/dowód: pismo PIP z dnia 6.02.2024r. k. 11-12, protokół kontroli PIP k. 33-36, protokół lustracji k. 37-40, potwierdzenie wypłaty wynagrodzenia k. 41-44,

Jak wynika z kartoteki urlopowej i wniosków urlopowych (k. 46-59), A. W. w latach 2017-2023 wykorzystała łącznie 88 dni urlopu, a przysługiwał jej urlop w wymiarze 87 dni.

/dowód: kartoteka urlopowa i wnioski urlopowe k. 46—59, zeznanie świadka M. W. na rozprawie w dniu 16.09.2024r. – protokół skrócony rozprawy z dnia 16.09.2024r. k. 341-342, wysłuchanie informacyjne powódki A. W. (1) na rozprawie w dniu 5.06.2024r. – protokół skrócony rozprawy z dnia 5.06.2024r. k. 67-69, przesłuchanie powódki A. W. (1) w charakterze strony na rozprawie w dniu 16.09.2024r. – protokół skrócony rozprawy z dnia 16.09.2024r. k. 341-342)

Zgodnie z art. 154 §2 kp, wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, biorąc za podstawę wymiar urlopu określony w § 1; niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.

W myśl art. 171 §1 kp, w przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny.

Dlatego też należało stwierdzić, iż wymiar urlopu powódki zatrudnionej w pozwanej Spółdzielni w wymiarze ½ etatu w spornym okresie wynosił: - w 2020r. – 13 dni, w 2021r. – 13 dni, w 2022r. – 13 dni i w 2023r. – 9 dni (łącznie 48 dni). Łącznie za lata 2017-2023r. powódce przysługiwał urlop wypoczynkowy w wymiarze 87 dni, a wykorzystała 88 dni.

Jak wynika z kartoteki urlopowej i wniosków urlopowych (k. 46-59), A. W. w okresie 2017-2023r. wykorzystała łącznie 88 dni urlopu, a przysługiwał jej urlop w wymiarze 87 dni.

Powódka jako osoba kierująca pozwanym podmiotem pracowała w systemie czasu pracy uzależnionym od jej zadań. Nie można czasu pracy powódki jako prezesa zarządu pozwanej Spółdzielni utożsamiać wyłącznie z dyżurami w biurze spółdzielni. Dlatego też przeprowadzone dowody w postaci pisemnych zeznań świadków – K. D. k. 202-207, W. O. k. 208-211, R. G. k. 213-217, S. W. k. 219-223, P. G. (1) k. 224-229, J. K. k. 230-233, J. P. k. 234-237, L. C. k. 238-240, M. P. k. 314-316, P. G. (2) k. 318-321, K. K. (1) k. 322-324, W. D. k. 325-327, A. W. (2) k. 334-337) na okoliczność niewykonywania pracy wynikającej z umowy o pracę z zachowaniem prawa do wynagrodzenia nie miały , w ocenie Sądu znaczenia dla potwierdzenia zarzutu pozwanej Spółdzielni o wykorzystaniu urlopu wypoczynkowego w spornym okresie przez powódkę w postaci nieświadczenia umówionej pracy.

Nie ustalono również, aby w spornym okresie powódka świadczyła równolegle pracę na rzecz innego niż pozwana podmiotu (por. pismo ZUS k. 269-270).

Nadto powódka przedstawiła wydruki korespondencji świadczące, zdaniem Sądu, o jej zaangażowaniu czasowym w pracę na zajmowanym stanowisku zarządczym i jej decyzyjności poza czasem pracy przeznaczonym na pracę biurową (k. 107-177, 275-312).

Depozycje powódki, jakoby składała tylko formalne wnioski o udzielenie jej urlopu jednakże go nie wykorzystywała, są zdaniem Sądu, niewiarygodne.

Ostatecznie bowiem z zeznań świadka M. W. – ówczesnej księgowej w pozwanej Spółdzielni na rozprawie w dniu 16.09.2024r. a nadto i z zeznań samej powódki na rozprawie w dniu 13.11.2024r. jednoznaczne wynika, iż powódka wykorzystywała urlopy wypoczynkowe zgodnie ze złożonymi wnioskami urlopowymi.

Z uwagi zatem na jednoznaczne wykazanie dokumentami – kartoteka urlopowa i wnioski urlopowe oraz zeznaniem świadka M. W. na rozprawie w dniu 16.09.2024r. i samej powódki A. W. na rozprawie w dniu 13.11.2024r., stwierdzić należy, że zostało stanowczo potwierdzone, iż powódka wykorzystała w latach 2017-2023 urlop wypoczynkowy w naturze, w wymiarze 88 dni (a przysługiwał jej urlop wypoczynkowy w tym okresie w wymiarze 87 dni). Zatem jej roszczenie o zapłatę ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy okazało się bezzasadne.

Dlatego też Sąd, na podstawie art. 2352 §1 pkrt 3 i 5 kpc postanowieniem z dnia 13.11.2024r. pominął dowód z opinii biegłego z zakresu rachunkowości celem wyliczenia wysokości ekwiwalentu za urlop powódki uznając ten dowód za nieprzydatny do rozstrzygnięcia sprawy, a ponadto zmierzający do przedłużenia postępowania.

Wobec powyższego, na podstawie art. 171§1 kp powództwo zostało oddalone (pkt I sentencji wyroku).

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 98§1, §1 ¹, §3 kpc, art. 99 kpc i §2 pkt 5 w zw. z § 9 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1935 ze zm.) i zasądzono z tego tytułu od powódki A. W. (1) na rzecz pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w C. kwotę 2.700,00 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty – punkt II sentencji wyroku.

sędzia Karol Kwiatkowski

ZARZĄDZENIE

(...)

Dnia 27.11.2024r. sędzia K. K.