Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Suwałkach

UZASADNIENIE

Powódka O. D. (1) w pozwie skierowanym przeciwko Wojewódzkiemu Inspektoratowi (...) w B. domagała się ustalenia istnienia stosunku pracy nawiązanego na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, począwszy od dnia 3 czerwca 2023 r. pomiędzy powódką O. D. (1) - pracownikiem a pozwanym - pracodawcą Wojewódzkim Inspektoratem (...) w B., przywrócenia jej do pracy na stanowisku młodszego kontrolera transportu drogowego zaliczanego do stanowisk specjalistycznych w służbie cywilnej w Wojewódzkim I. (...) w B. Oddziale Wydziału Inspekcji w S., na warunkach określonych w umowie o pracę z dnia 23 maja 2023 r. oraz wynikających z porozumienia zmieniającego z dnia 16 lutego 2024 r., a także zasądzenia od pozwanego na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, iż została zatrudniona przez pozwanego - Wojewódzki Inspektorat (...) w B. w dniu 3 czerwca 2022 r. na podstawie umowy o pracę na czas określony od dnia 3 czerwca 2022 r. do 2 czerwca 2023 r. na stanowisku aplikanta zaliczanego do stanowisk wspomagających w służbie cywilnej. Po pozytywnym ukończeniu kursu specjalistycznego dla kandydatów na inspektorów transportu drogowego podpisała z pozwanym w dniu 19 grudnia 2022 r. porozumienie zmieniające do umowy o pracę zawartej w dniu 3 czerwca 2022 r. Umowa została zmieniona między innymi w ten sposób, że zmieniły się warunki zatrudnienia w zakresie rodzaju umówionej pracy, tj. stanowisko młodszego kontrolera transportu drogowego zaliczane do stanowisk specjalistycznych w służbie cywilnej. W dniu 27 kwietnia 2023 r., po pozytywnym zdaniu egzaminu ze służby przygotowawczej, została jej wydana pierwsza ocena w służbie cywilnej - pozytywna. Po wydanej pierwszej ocenie w służbie cywilnej, w dniu 23 maja 2023 r. powódka zawarła kolejną umowę o pracę z pozwanym na czas określony od 3 czerwca 2023 r. do 2 czerwca 2024 r. Zgodnie z treścią umowy powódka zajmowała stanowisko jak przy wcześniejszej umowie, tj. młodszego kontrolera transportu drogowego zaliczane do stanowisk specjalistycznych w służbie cywilnej, z wynagrodzeniem zasadniczym w kwocie 5664,50 zł i dodatek inspekcyjny w wysokości do 100% wynagrodzenia zasadniczego. W dniu 16 lutego 2024 r. powódka i pozwany zawarli porozumienie zmieniające do umowy o pracę zawartej w dniu 23 maja 2023 r., zgodnie z którym wynagrodzenie miesięczne powódki składało się z wynagrodzenia zasadniczego - 6797,40 zł, dodatku inspekcyjnego w wysokości 100% wynagrodzenia zasadniczego oraz dodatku za wieloletnią służbę. Umowa z dnia 23 maja 2023 r. nie została przedłużona, a uzasadnieniem do niezawierania z powódką kolejnej umowy była bliżej nieokreślona notatka służbowa, której treść nie została powódce udostępniona. W ocenie powódki, gdy pracownik pomyślnie przeszedł okres próby, dyrektor generalny powinien zawrzeć z nim umowę o prace na czas nieokreślony. Powódka, jak wskazała, posiada interes prawny w zakresie żądań sformułowanych w pozwie, albowiem w myśl ugruntowanego orzecznictwa Sądu Najwyższego, interes prawny istnieje wówczas, gdy zachodzi stan niepewności, co do istnienia stosunku prawnego lub prawa, a wynik postępowania doprowadzi do usunięcia niejasności i wątpliwości w tym zakresie i zapewni powodowi ochronę jego prawnie chronionych interesów, czyli definitywnie zakończy spór istniejący lub prewencyjnie zapobiegnie powstaniu takiego sporu w przyszłości.

Pozwany Wojewódzki Inspektorat (...) w B. w odpowiedzi na pozew domagał się oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Wskazał, iż w Wojewódzkim Inspektoracie (...) w B. zgodnie z ustaloną polityką personalną, praktyką jest zatrudnianie nowych pracowników na stanowisko inspektorów transportu drogowego na kolejną umowę na czas określony albowiem w okresie zatrudnienia wyłącznie na jedną umowę na czas określony 12 miesięcy w okolicznościach odbywanym przez nich w tym okresie wielomiesięcznego kursu przygotowawczego dla kandydatów na inspektorów transportu drogowego, nie jest możliwie sprawdzenie w wystarczający sposób poziomu i jakości wykonywanej pracy. W przedmiotowej sprawie bezpośredni przełożony powódki w notatce służbowej z dnia 27 maja 2024 roku wskazał wprost na postępowanie powódki w trakcie czynności służbowych powódki mające miejsce już po uzyskaniu pozytywnej oceny pracownika i wykazujące u powódki brak cech predysponujących ją do pracy w inspekcji transportu drogowego. Powódka nie wywiązała się również z obowiązku rozliczenia się z wyposażenia służbowego, co wynika z pisma z dnia 20 czerwca 2024 roku wzywającego ją do rozliczenia się z wyposażenia służbowego. Pozwany stoi na stanowisku, że roszczenie powódki pozbawione jest podstawy prawnej i faktycznej albowiem w stanie faktycznym i prawnym przedmiotowej sprawy (...) Wojewódzki Inspektor (...) miał prawo do zawarcia z powódką kolejnej umowy na 12 miesięczny czas określony. Powódka przyjęła błędnie, że druga umowa o pracę, po pozytywnej ocenie uzyskanej przez pracownika, może być tylko umową zawartą na czas nieokreślony. (...) Wojewódzki Inspektor (...) skorzystał z uprawnienia do wskazania obiektywnych powodów przemawiających za brakiem możliwości zatrudnienia powódki w oparciu o umowę na czas nieokreślony w uzasadnieniu swojej decyzji o nie wyrażeniu zgody na zatrudnienie powódki na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, zawartej we wniosku o zatrudnienie powódki na czas nieokreślony co było wynikiem stosowanej w Inspektoracie polityki personalnej zatrudniania „nowych” inspektorów. W stanie faktycznym przedmiotowej sprawy roszczenie powódki o ustalenie, że strony łączyła umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony, było przedwczesne. (...) Wojewódzki Inspektor (...) ma przyznany przepisami ustawy o służbie cywilnej luz decyzyjny w kwestii charakteru prawnego umowy o pracę zawieranej z osobą, która po raz pierwszy otrzymała pozytywną ocenę, przy czym z przepisów ustawy o służbie cywilnej wynika, że ta swoboda w zawieraniu umów o pracę na czas określony nie jest nieograniczona, gdyż na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy zastosowanie ma art. 25 ¹ § 1 KP. W tym stanie rzeczy rozwiązanie umowy o pracę na czas określony, zawartej z powódką 23 maja 2023 roku na okres od 3 czerwca 2023 roku do 2 czerwca 2024 roku nastąpiło automatycznie z upływem czasu, na który była zawarta i nie wymagało żadnych dodatkowych oświadczeń bądź innych czynności ze strony pozwanego pracodawcy. Na pracodawcy nie ciąży żaden obowiązek związany z ponownym zatrudnieniem powódki, której umowa rozwiązała się przez upływ czasu, na który została zawarta.

Sąd ustalił, co następuje:

O. D. (1) została zatrudniona przez Wojewódzki Inspektorat (...) w B. w dniu 3 czerwca 2022 r. na podstawie umowy o pracę na czas określony od dnia 3 czerwca 2022 r. do 2 czerwca 2023 r. na stanowisku aplikanta zaliczanego do stanowisk wspomagających w służbie cywilnej, zgodnie z załącznikiem nr 1 część V rozporządzenia z dnia 29 stycznia 2016 r. w sprawie określenia stanowisk urzędniczych, wymaganych kwalifikacji zawodowych, stopni służbowych urzędników służby cywilnej, mnożników do ustalania wynagrodzenia oraz szczegółowych zasad ustalania i wypłacania innych świadczeń przysługujących członkom korpusu służby cywilnej (Dz.U. z 2021 r. poz. 689 ze zm.) z wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 3801,80 zł.

W dniu zawarcia umowy o pracę powódka zawarła z pozwanym umowę szkoleniową, której przedmiotem był kurs specjalistyczny dla kandydatów na inspektorów transportu drogowego przewidziany w art. 76 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym. Zgodnie z treścią umowy powódka zobowiązała się do ukończenia kursu i pozostawania w stosunku pracy z pozwanym co najmniej przez 3 lata od momentu zakończenia kursu specjalistycznego, nie krócej niż do 31 grudnia 2025 r.

Po pozytywnym ukończeniu kursu specjalistycznego dla kandydatów na inspektorów transportu drogowego powódka podpisała z pozwanym w dniu 19 grudnia 2022 r. porozumienie zmieniające do umowy o pracę zawartej w dniu 3 czerwca 2022 r. Umowa została zmieniona między innymi w ten sposób, że zmieniły się warunki zatrudnienia w zakresie rodzaju umówionej pracy, tj. stanowisko młodszego kontrolera transportu drogowego zaliczane do stanowisk specjalistycznych w służbie cywilnej, zgodnie z załącznikiem nr 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 2016 r. w sprawie określenia stanowisk urzędniczych, wymaganych kwalifikacji zawodowych, stopni służbowych urzędników służby cywilnej, mnożników do ustalania wynagrodzenia oraz szczegółowych zasad ustalania i wypłacania innych świadczeń przysługujących członkom korpusu służby cywilnej (Dz.U. z 2021 r. poz. 689 ze zm.) oraz wynagrodzenie miesięczne na które składało się wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 4882,80 zł i dodatek inspekcyjny w wysokości do 100% wynagrodzenia zasadniczego.

/dowód: umowa o pracę k. 1/B, porozumienie zmieniające k. 20/B, umowa szkoleniowa k. 2/B – akt osobowych/

O. D. (1) została zwolniona z odbycia służby przygotowawczej w służbie cywilnej, wobec złożenia w grudniu 2022r. z wynikiem pozytywnym egzaminu teoretycznego i praktycznego kończącego kurs specjalistyczny.

/dowód: informacja o zwolnieniu z odbycia służby przygotowawczej w służbie cywilnej z dnia 4.01.2023r. k. 25/B akt osobowych/

W dniu 10.02.202r strony podpisały kolejne porozumienie zmieniające do umowy o pracę zawartej w dniu 3 czerwca 2022 r. Umowa została zmieniona między innymi w ten sposób, że zmieniły się warunki wynagrodzenia powódki na stanowisku o młodszego kontrolera transportu drogowego tj. wynagrodzenie miesięczne na które składało się wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 5.664,50 zł i dodatek inspekcyjny w wysokości do 100% wynagrodzenia zasadniczego.

/dowód: porozumienie zmieniające k. 35/B akt osobowych/

W dniu 27 kwietnia 2023 r., zgodnie z dyspozycją art. 37 ustawy o służbie cywilnej z dnia 21 listopada 2008 r., po pozytywnym zdaniu egzaminu ze służby przygotowawczej, została powódce wydana pierwsza ocena w służbie cywilnej - pozytywna.

/dowód: arkusz oceny k. z dnia 27.04.2023r. – w aktach osobowych –bez numeru karty, zaświadczenie z dnia 23.01.2023r. k. 32/B akt osobowych/

Pismem z dnia 15.05.2023r. D. C.- Naczelnik Wydziału Inspekcji (...) w B. złożył do (...) Wojewódzkiego Inspektora (...) wniosek o zawarcie z O. D. umowy o pracę na czas nieokreślony. W dniu 15.05.2023r. T. P. Wojewódzki Inspektor (...) nie zaakceptował tego wniosku.

/dowód: wniosek z dnia 15.03.2023r. k. 36/B akt osobowych/

W dniu 23 maja 2023 r. powódka zawarła kolejną umowę o pracę z pozwanym na czas określony od 3 czerwca 2023 r. do 2 czerwca 2024 r. Zgodnie z treścią umowy powódka zajmowała stanowisko jak przy wcześniejszej umowie, tj. młodszego kontrolera transportu drogowego zaliczane do stanowisk specjalistycznych w służbie cywilnej, przy czym podwyższone zostało wynagrodzenie miesięczne na które składało się wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 5664,50 zł i dodatek inspekcyjny w wysokości do 100% wynagrodzenia zasadniczego.

/dowód: umowa o pracę k. 39/B akt osobowych/

W dniu 16 lutego 2024 r. powódka i pozwany zawarli porozumienie zmieniające do umowy o pracę zawartej w dniu 23 maja 2023 r., zgodnie z którym wynagrodzenie miesięczne powódki składało się z wynagrodzenia zasadniczego - 6797,40 zł, dodatku inspekcyjnego w wysokości 100% wynagrodzenia zasadniczego oraz dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej.

/dowód: porozumienie zmieniające k. 50/B akt osobowych/

W praktyce pozwanego pracodawcy, kolejna umowa z młodszymi kontrolerami transportu drogowego zawierana jest na czas określony 12 miesięcy, który umożliwia sprawdzenie poziomu i jakości wykonywanej pracy, a co za tym idzie, podjęcie decyzji dotyczącej zawarcia umowy na czas określony (por. informację (...) w B. z dnia 10.07.2024r., k. 45, zeznanie T. P. Wojewódzkiego Inspektora (...) w charakterze strony na rozprawie w dniu 4.12.2024r. – protokół skrócony rozprawy z dnia 4.12.2024r. k. 102-105).

Wobec negatywnej oceny pracy powódki, Wojewódzki Inspektorat (...) w B., nie zdecydował się na dalsze zatrudnienie O. D., w związku z czym stosunek pracy ustał z dniem 02.06.2024r. (z upływem czasu, na jaki została zawarta umowa o pracę).

/dowód: notatka służbowa k. 43, informacja k. 45, dokumentacja związana z przebiegiem służby k. 75-94, zeznanie świadka A. B. na rozprawie w dniu 22.10.2024r. – protokół skrócony rozprawy z dnia 22.10.2024r. k. 66-67v, zeznanie świadka A. T. na rozprawie w dniu 4.12.2024r. – protokół skrócony rozprawy z dnia 4.12.2024r. k. 102-105, zeznanie T. P. Wojewódzkiego Inspektora (...) w charakterze strony na rozprawie w dniu 4.12.2024r. – protokół skrócony rozprawy z dnia 4.12.2024r. k. 102-105, świadectwo pracy k. 1/C akt osobowych/

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Żądanie ustalenia treści stosunku pracy oparte było na art. 189 KPC, zgodnie z którym można żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma się w tym interes prawny.

Interes prawny jest w orzecznictwie pojmowany elastycznie, z uwzględnieniem celowościowej wykładni tego pojęcia, konkretnych okoliczności danej sprawy, a przede wszystkim tego, czy w drodze powództwa o świadczenie strona może uzyskać pełną ochronę swoich prawnie chronionych interesów.

Powódka posiadała interes prawny w zakresie żądań sformułowanych w pozwie, albowiem zachodził stan niepewności, co do istnienia stosunku prawnego (stosunku pracy), który w jej ocenie istniał nadal.

W rozpoznawanej sprawie bezsporne są okoliczności faktyczne wskazane przez powódkę w pozwie, a mianowicie fakt, że powódkę łączyła z pozwanym umowa o pracę, z dnia 3 czerwca 2022 roku zawarta na czas określony, na okres od 3 czerwca 2022 roku do 2 czerwca 2023 roku oraz umowa szkoleniowa, na podstawie której powódka odbyła kurs przygotowawczy dla kandydatów na inspektorów transportu drogowego, przewidziany w art. 76 ust 2 ustawy o transporcie drogowym oraz, że zakończyła kurs egzaminem z wynikiem pozytywnym. Niesporna jest również okoliczność, że powódka została zwolniona z egzaminu kończącego służbę przygotowawczą i w dniu 27 kwietnia 2023 roku otrzymała pierwszą ocenę pozytywną w służbie cywilnej, wydaną na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy- o służbie cywilnej. Niekwestionowane przez strony było również to, że 15 maja 2023 roku Naczelnik Wydziału Inspekcji D. C. zwrócił się do (...) Wojewódzkiego Inspektora (...) o zatrudnienie powódki na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, na co nie zgodził się (...) Wojewódzki Inspektor (...), wykonujący zadania dyrektora generalnego, na podstawie art. 25 ust. 9 ustawy o służbie cywilnej w związku z art. 51 ust 4 ustawy o transporcie drogowym.

Bezsporne jest również, że powódka jako osoba podejmująca pracę w służbie cywilnej po raz pierwszy, musiała być zatrudniona na podstawie umowy o pracę na czas określony 12 miesięcy albowiem ustawodawca dopuścił tylko ten jeden rodzaj umowy o sztywno zakreślonym okresie trwania. Pracodawca ani powódka jako kandydatka do pracy w służbie cywilnej nie otrzymali w tym zakresie swobody negocjowania i zgodnego kształtowania rodzaju i długości trwania pierwszej umowy o pracę. Wynika to wprost z regulacji art. 35 ust. 3 Ustawy o służbie cywilnej.

Zasadniczą osią sporu było natomiast, to czy kolejna umowa na czas określony, która została zawarta z powódką 23 maja 2023 roku, na okres od 3 czerwca 2023 roku do 2 czerwca 2024, powinna być kwalifikowana jako umowa na czas nieokreślony.

Odpowiedź na to pytanie jest, w ocenie Sądu, negatywna.

Zgodnie z art. 35 ustawy z dnia 21.11.2008r. o służbie cywilnej (t.j. Dz.U. z 2024r. poz. 409):

Art. 35 1. Stosunek pracy pracownika służby cywilnej nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony lub na czas określony.

2. Umowa o pracę na czas nieokreślony może być zawarta z osobą, która otrzymała pozytywną ocenę, o której mowa w art. 37, albo była zatrudniona w służbie cywilnej na podstawie umowy na czas nieokreślony lub na podstawie mianowania zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1917), a także osobą zatrudnianą w służbie cywilnej na podstawie art. 34 ust. 1.

3. W przypadku osób podejmujących po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej umowę o pracę zawiera się na czas określony wynoszący 12 miesięcy.

4. W razie usprawiedliwionej nieobecności w pracy, trwającej dłużej niż 3 miesiące, dyrektor generalny urzędu, na wniosek pracownika, może przedłużyć okres trwania umowy, o której mowa w ust. 3, o czas tej nieobecności.

5. Przez osobę podejmującą po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej rozumie się osobę, która nie była wcześniej zatrudniona w służbie cywilnej na czas nieokreślony albo nie była zatrudniona na czas określony 12 miesięcy i nie otrzymała pozytywnej oceny, o której mowa w art. 37, albo nie jest osobą zatrudnianą w służbie cywilnej na podstawie art. 34 ust. 1.

6. Dyrektor generalny urzędu decyduje o zawarciu z pracownikiem umowy o pracę na czas nieokreślony na podstawie pozytywnej oceny pracownika, o której mowa w art. 37 .

7. Ponowne zatrudnienie osoby, która otrzymała wcześniej mianowanie w służbie cywilnej, dokonuje się na podstawie mianowania, z zachowaniem dotychczasowego stopnia służbowego urzędnika służby cywilnej, z zastrzeżeniem art. 70 pkt 1, art. 71 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 7 i art. 114 ust. 1 pkt 6.

Zwłaszcza z ust. 6 tego artykułu jednoznacznie wynika, że Dyrektor generalny urzędu decyduje o zawarciu z pracownikiem umowy o pracę na czas nieokreślony na podstawie pozytywnej oceny pracownika. Jednak, zdaniem Sądu, pracownik, który otrzymał pozytywną pierwszą ocenę w służbie cywilnej, nie ma roszczenia o zawarcie umowy o pracę na czas nieokreślony. Artykuł 35 ust. 2 ustawy stanowi jedynie o możliwości zawarcia takiej umowy, zatem art. 35 ust. 6 nie może być uznany za żródło obowiązku zgodnie z żądaniem pozwu.

W ocenie Sadu, jest to norma kompetencyjna, a nie materialoprawna dotycząca obowiązków dyrektora i odpowiadających im roszczeń pracownika.

Taka interpretacja wskazanych przepisów znalazła potwierdzenie w orzecznictwie SN, który w wyroku z 8.8.2007 r. (II PK 7/07) stwierdził, że pracownikowi kończącemu służbę przygotowawczą z wynikiem pozytywnym nie przysługiwało roszczenie o nawiązanie stosunku pracy na czas nieokreślony (podobnie wyr. SN z 16.12.2016 r., II PK 289/15).

Co więcej - w uchwale z 18.11.2004 r. (II PZP 10/04) Sąd Najwyższy stwierdził, że dopuszczalne jest zawarcie umowy o pracę na czas określony z osobą podejmującą pracę w służbie cywilnej nie po raz pierwszy (uzasadnienie wyr. SN z 6.12.2017 r., III PK 177/16).

W praktyce pozwanego pracodawcy, kolejna umowa z młodszymi kontrolerami transportu drogowego zawierana jest na czas określony 12 miesięcy, który umożliwia sprawdzenie poziomu i jakości wykonywanej pracy, a co za tym idzie, podjęcie decyzji dotyczącej zawarcia umowy na czas określony (por. informację (...) w B. z dnia 10.07.2024r., k. 45, zeznanie T. P. Wojewódzkiego Inspektora (...) w charakterze strony na rozprawie w dniu 4.12.2024r. – protokół skrócony rozprawy z dnia 4.12.2024r. k. 102-105).

Zatem, powódka błędnie przyjmuje, że druga umowa po pozytywnej ocenie uzyskanej przez pracownika służby cywilnej może być tylko umową zawartą na czas nieokreślony.

Ustawa nie wyłącza przy tym zawarcia z tą osobą kolejnej umowy na czas określony. Zaznaczyć należy, że ustawa o służbie cywilnej nie zawiera ograniczeń co do czasu trwania zatrudnienia w służbie cywilnej na czas określony, oczywiście z uwzględnieniem art. 25 ¹ kp (wprowadzającym, dwa limity – można zawrzeć nie więcej niż 3 umowy, a łączny czas zatrudnienia na podstawie tych umów nie może przekraczać 33 miesięcy – co w rozpoznawanej sprawie nie miało miejsca).

Powódka jako osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę na czas określony nie złożyła wniosku o zmianę formy zatrudnienia ani dłuższego okresu wykonywania pracy na dotychczasowej podstawie w trybie art. 25 ¹§2 kp (okoliczność bezsporna, por. również zeznanie powódki O. D. w charakterze strony na rozprawie w dniu 4.12.2024r. – protokół skrócony rozprawy z dnia 4.12.2024r. k. 102-105).

Pozwany pracodawca nie zdecydował się na kontynuowanie zatrudnienia z powódką, i decyzja ta nie podlega ocenie Sądu. Faktem jest jednak, że na tą decyzję wpłynęły fakty świadczące negatywnie o pracy powódki (por. notatkę służbową k. 43, dokumentację związaną z przebiegiem służby k. 75-94, zeznanie świadka A. B. na rozprawie w dniu 22.10.2024r. – protokół skrócony rozprawy z dnia 22.10.2024r. k. 66-67v, zeznanie świadka A. T. na rozprawie w dniu 4.12.2024r. – protokół skrócony rozprawy z dnia 4.12.2024r. k. 102-105, zeznanie T. W. (...) Wojewódzkiego Inspektora (...) na rozprawie w dniu 4.12.2024r. – protokół skrócony rozprawy z dnia 4.12.2024r. k. 102-105).

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż rozwiązanie umowy o pracę na czas określony, zawartej z powódką 23 maja 2023 roku na okres od 3 czerwca 2023 roku do 2 czerwca 2024 roku nastąpiło automatycznie z upływem czasu, na który była zawarta, powódce wydano świadectwo pracy.

Zgodzić się należy ze stanowiskiem pozwanego, iż nie ciąży na nim żaden obowiązek związany z ponownym zatrudnieniem powódki.

Zatem, żądanie pozwu ustalenia istnienia stosunku pracy nawiązanego na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, począwszy od dnia 3 czerwca 2023 r. pomiędzy powódką O. D. (1) - pracownikiem a pozwanym - pracodawcą Wojewódzkim Inspektoratem (...) w B. i przywrócenia jej do pracy na stanowisku młodszego kontrolera transportu drogowego zaliczanego do stanowisk specjalistycznych w służbie cywilnej w Wojewódzkim Inspektoracie (...) w B. Oddziale Wydziału Inspekcji w S., na warunkach określonych w umowie o pracę z dnia 23 maja 2023 r. oraz wynikających z porozumienia zmieniającego z dnia 16 lutego 2024 r. jako bezpodstawne, na podstawie art. 189 kpc zostało oddalone (pkt I sentnecji wyroku).

W przedmiocie kosztów procesu orzeczono na podstawie art. 98 §1, §1 ¹ k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. Ponieważ powódka przegrała proces, jest zobowiązana zwrócić pozwanemu pracodawcy koszty zastępstwa prawnego, wysokość których ustalono na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1935 ze zm.) i zasądzono z tego tytułu od O. D. (1) na rzecz Wojewódzkiego Inspektoratu transportu (...) w B. kwotę 180,00 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty (punkt II sentencji wyroku).

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

sędzia Karol Kwiatkowski

ZARZĄDZENIE

(...)

Dnia 30.12.2024r. sędzia K. Kwiatkowski